[ویکی الکتاب] معنی مِّرْفَقاً: رفتار به نرمی و معامله به لطف - گشایش - آسانی و نرمی
ریشه کلمه:
رفق (۵ بار)
«مِرْفَق» از مادّه «رَفْق» به معنای چیزی است که وسیله لطف، راحتی و رفق باشد; بنابراین، مجموع جمله «یُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً» یعنی خداوند، وسیله لطف و راحتی شما را فراهم می سازد.
(به کسر اول) مدارا. ایضاً مرفق (به کسر اول و فتح فاء)و آن ضد خشونت است (اقرب). رفیق: مدارا کننده (دوست) ، . مرفق را بعضی به فتح «م» و کسر (فاء) و بعضی را بعضی به عکس آن خواندهاند. و آن با دو وزن فوق و همچنین به فتح «م» و «ف» مصدر است به معنی لطف و سهولت. یعنی خدا برای شما از مشکلی که دارید سهولت و گشایش پیش آورد. * . در مجمع گوید: مدتفق متکّا و مخدّه است گویند: ارتفق یعنی به آرنج خود تکیه کرد همچنین است قول (اقرب) و دیگران. ولی به نظر میآید که آن محل مرافقت و ملاطفت باشد یعنی بهتر آسایشگاه است. * . مرافق جمع مرفق به معنی آرنج است در لغت عرب آن را مجمع ساعد و بازو گفتهاند «اِلَی الْمَرافِقِ» قید است برای «اِیْدِیُکُمْ» نه برای «فَاَغْسِلُوا» و به عبارت دیگر حدّ حدّ مغسول است نه غسل دست در اطلاق عرب مصادیق گوناگون دارد یک دفعه مراد از ان چهار انگشت دست مثل . یک دفعه مراد از آن مچ به پائین است نحو ، نساء:43. یکدفعه مراد از آن تا آرنج است مثل آیه «مانحن فیه». و یکدفعه مراد از آن سر انگشتان است تا شانه چنانکه در اقرب الموارد گفته است . لذا اگر در آیه قید «اِلَی الْمَرافِقِ» نبود معلوم نمیشد مراد از دست کدام است ولی قید روشن میکند که دست تا آرنج مراداست. بنابراین آیه شریفه ازاینکه از مرفق شسته شود یا بالعکس ساکت است و اگر ما بودیم و آیه میگفتیم: هر دو جایز است. شیعه که میگوید: باید وضو از مرفق به پائین شسته شود دلیلشان روایات اهل بیت علیهم السلام است نه آیه فوق رجوع شود به وسائل (ابواب الوضوء باب 15). اهل سنت نیز که از پائین به بالا میشویند در این عمل به آیه استناد نمیکنند بلکه از امثال ابو هریره و عثمان روایت میکنند که آنهاحضرت صلی اللّه علیه و آله و سلم را دیدهاند که از پائین به بالا میشسته رجوع شود به سنن ابی داود و غیره. اهل سنت درباره آیه فوق بیشتر اهمیت دادهاند که «الی» را به معنی «مع» بگیرند که یعنی نرفق نیز باید شسته شود وانگهی اهل سنت نگفتهاند که اگر کسی از مرفق بشوید وضوی او باطل است رجوع کنید به تفاسیر و کتب احادیثشان طبرسی رحمه اللّه در مجمع ذیل آیه فوق فرموده: امت اسلامی اتفاق دارند در اینکه اگر کسی از بالا به پائین بشوید وضوی او صحیح است. علی هذا شروع از پائین در مذهب اهل سنت مستحب است نه واجب که عکس آن مبطل باشد. فقهاء شیعه به استناد روایات اهل بیت علیهم السلام فتوی دادهاند که در صورت شستن از پائین به بالا وضو باطل است. فقط از ابن ادریس نقل شده که آن را مکرده دانسته و مبطل نمیداند و نیز سید مرتضی که در یکی از دو فتوایش گفته از بالا شستن مستحّب است. اگر گویند: گفتید آیه از کیفیّت شروع ساکت است و اگر ما بودیم و آیه، هر دو ن.ع شستن جایز بود در این باره توضیح بدهید؟ گوئیم: بطورئی که گفته شد «اِلَی الْمَرافِقِ» حدّ «اَیْدِیَکُمْ» است مثلاً اگر شخصی به نقاش گوید: این ستون را تا نصف به پائین رنگ بزند. و بالعکس. در هر دو صورت میگویند مأموریت خود را انجام داده است همچنین است آیه شریفه.
ریشه کلمه:
رفق (۵ بار)
«مِرْفَق» از مادّه «رَفْق» به معنای چیزی است که وسیله لطف، راحتی و رفق باشد; بنابراین، مجموع جمله «یُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً» یعنی خداوند، وسیله لطف و راحتی شما را فراهم می سازد.
(به کسر اول) مدارا. ایضاً مرفق (به کسر اول و فتح فاء)و آن ضد خشونت است (اقرب). رفیق: مدارا کننده (دوست) ، . مرفق را بعضی به فتح «م» و کسر (فاء) و بعضی را بعضی به عکس آن خواندهاند. و آن با دو وزن فوق و همچنین به فتح «م» و «ف» مصدر است به معنی لطف و سهولت. یعنی خدا برای شما از مشکلی که دارید سهولت و گشایش پیش آورد. * . در مجمع گوید: مدتفق متکّا و مخدّه است گویند: ارتفق یعنی به آرنج خود تکیه کرد همچنین است قول (اقرب) و دیگران. ولی به نظر میآید که آن محل مرافقت و ملاطفت باشد یعنی بهتر آسایشگاه است. * . مرافق جمع مرفق به معنی آرنج است در لغت عرب آن را مجمع ساعد و بازو گفتهاند «اِلَی الْمَرافِقِ» قید است برای «اِیْدِیُکُمْ» نه برای «فَاَغْسِلُوا» و به عبارت دیگر حدّ حدّ مغسول است نه غسل دست در اطلاق عرب مصادیق گوناگون دارد یک دفعه مراد از ان چهار انگشت دست مثل . یک دفعه مراد از آن مچ به پائین است نحو ، نساء:43. یکدفعه مراد از آن تا آرنج است مثل آیه «مانحن فیه». و یکدفعه مراد از آن سر انگشتان است تا شانه چنانکه در اقرب الموارد گفته است . لذا اگر در آیه قید «اِلَی الْمَرافِقِ» نبود معلوم نمیشد مراد از دست کدام است ولی قید روشن میکند که دست تا آرنج مراداست. بنابراین آیه شریفه ازاینکه از مرفق شسته شود یا بالعکس ساکت است و اگر ما بودیم و آیه میگفتیم: هر دو جایز است. شیعه که میگوید: باید وضو از مرفق به پائین شسته شود دلیلشان روایات اهل بیت علیهم السلام است نه آیه فوق رجوع شود به وسائل (ابواب الوضوء باب 15). اهل سنت نیز که از پائین به بالا میشویند در این عمل به آیه استناد نمیکنند بلکه از امثال ابو هریره و عثمان روایت میکنند که آنهاحضرت صلی اللّه علیه و آله و سلم را دیدهاند که از پائین به بالا میشسته رجوع شود به سنن ابی داود و غیره. اهل سنت درباره آیه فوق بیشتر اهمیت دادهاند که «الی» را به معنی «مع» بگیرند که یعنی نرفق نیز باید شسته شود وانگهی اهل سنت نگفتهاند که اگر کسی از مرفق بشوید وضوی او باطل است رجوع کنید به تفاسیر و کتب احادیثشان طبرسی رحمه اللّه در مجمع ذیل آیه فوق فرموده: امت اسلامی اتفاق دارند در اینکه اگر کسی از بالا به پائین بشوید وضوی او صحیح است. علی هذا شروع از پائین در مذهب اهل سنت مستحب است نه واجب که عکس آن مبطل باشد. فقهاء شیعه به استناد روایات اهل بیت علیهم السلام فتوی دادهاند که در صورت شستن از پائین به بالا وضو باطل است. فقط از ابن ادریس نقل شده که آن را مکرده دانسته و مبطل نمیداند و نیز سید مرتضی که در یکی از دو فتوایش گفته از بالا شستن مستحّب است. اگر گویند: گفتید آیه از کیفیّت شروع ساکت است و اگر ما بودیم و آیه، هر دو ن.ع شستن جایز بود در این باره توضیح بدهید؟ گوئیم: بطورئی که گفته شد «اِلَی الْمَرافِقِ» حدّ «اَیْدِیَکُمْ» است مثلاً اگر شخصی به نقاش گوید: این ستون را تا نصف به پائین رنگ بزند. و بالعکس. در هر دو صورت میگویند مأموریت خود را انجام داده است همچنین است آیه شریفه.
wikialkb: مِرْفَقا