مرغ شهدخوار

مُرغ شَهْدخوار (hummingbird)
مُرغ شَهْدخوار
هر یک از انواع متنوع پرندگانی کوچک، با رنگ های درخشان در امریکای شمالی، مرکزی و جنوبی. این پرنده براثر لرزش شدید بال هایش، هنگامی که برای تغذیه در نزدیکی گل ها به صورت ثابت پرواز می کند، صدایی خاص تولید می کند. شهدخورک ها دارای منقاری سوزن مانند و بلند و زبانی بلند برای گرفتن شهد گل ها و صید حشرات اند. این جانوران یگانه پرندگانی اند که قادر به پرواز روبه عقب اند. شهدخوار زنبوری کوبایی(Mellisuga helenae)، با۵.۵ سانتی متر طول و۲.۵ گرم وزن، کوچک ترین پرندۀ جهان است. بیش از ۳۰۰ گونه از این پرندگان یافت شده است. این پرندگان در خانواده تروچیلیدا، راستۀ پرستوسانانقرار می گیرند. زبان بلند و شکاف دار شهدخورک ها به شکل لوله ای دوگانه است که تا مسافت قابل توجهی در طول منقار امتداد می یابد و سپس به سرعت برمی گردد. استخوان سینه تکامل یافته است و پایۀ مناسبی را برای عضلات بال ها تشکیل می دهد. بال و پر دارای جلای فلزی است. Patagonia gigas با طول ۲۱ سانتی متر، بزرگ ترین نوع شهدخورک است. این نوع ساکن کوه های آند، و از اکوادورتا شیلی پراکنده است. رنگ این پرنده سبز برنزی و زیر شکمش قرمز رنگ است. مشخصۀ این پرنده حرکت سریع بال، به جای حرکت لرزشی معمولی این نوع پرندگان است. Trochilus polytrius، علاوه بر رنگ سبز براق، دارای منقاری قرمز و براق و دم دوشاخه، و پشت آبی رنگ است؛ Lophornis ornatus بومی برزیل است و دسته پرهایی حنایی رنگ با نقاط انتهایی سبزرنگ در هر طرف گردنش دارد. Loddigestia mirabilis ساکن پرو و یکی از زیباترین گونه هاست. پر و بال بخش بالایی بدنش به رنگ برنزی سبز درخشان، و پر و بالش در زیر بدن سفید است. گلویش به رنگ سبز زمردی و دارای خطوط سیاه، و سر و کاکلش به رنگ آبی درخشان است. ماده به رنگ سبز است و بخش زیر بدنش سفید است. منقارخنجریEnsifera ensifera دارای منقاری مستقیم و بلند به طول ۱۲ سانتی متر است که از مجموع طول سر و بدن بلندتر است. گونه های جنس Phaethornia گاهی اوقات به سبب پر و بال سبز و قهوه ای تیره، و نیز به سبب محل زندگی شان که غالباً در جنگل های تاریک است، «زاهد» نامیده می شوند. جنس Glaucis شامل سه گونه از زاهدهاست که قادر به گرفتن حشرات از روی گُل های کوچک و همچنین قادر به مکیدن شهد گل هایند.