مَرعَشی نجفی، محمود (قم ۱۳۲۰ش)
مَرعَشی نجفی، محمود
روحانی پژوهشگر، مصحّح و کتاب شناس ایرانی؛ متخصص در امور نسخه های خطی و آثار هنری اسلامی. مقدمات و سطح را نزد پدرش، آیت الله نجفی مرعشی، و دیگر عالمان برجسته ای چون آیات فاضل لنکرانی، سید مهدی لاجوردی، شیخ ابوطالب تجلیل تبریزی، محمدتقی ستوده، و شیخ احمد ورامینی در حوزۀ علمیۀ قم گذراند. سپس به درس خارج فقه و اصول پدرش راه یافت. وی در ضمن فراگیری فقه و اصول، تفسیر، حدیث، منطق و فلسفه، به علوم رجال و انساب، به ویژه کتاب شناسی و کارشناسی نسخه های خطی، علاقه مند شد و با مطالعۀ کتاب ها و رساله های متقدمان و متأخّران در این رشته ها، و نیز استفاده از تجربیات پدرش، در این رشته ها تخصص یافت. سپس در رشتۀ جامعه شناسی دانشگاه لندن به تحصیل پرداخت و در ۱۹۸۵ موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری در این رشته شد. وی همچنین از آیت الله شیخ عبدالنبی اراکی اجازۀ اجتهاد، از شیخ آقا بزرگ تهرانی و آیت الله سید محمدصادق بحرالعلوم اجازۀ روایت، و از دیگر مراجع برخی اجازات در امور شرعی را دریافت کرده است، اما مفصّل ترین اجازۀ روایتی را پدرش، به نام الاجازةالکبیرة، به او داده که چاپ شده است. وی به عنوان فرزند ارشد و وصی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، هم اکنون تولیت و ریاست کتابخانۀ ارزشمند آیت الله مرعشی نجفی در قم و واحدهای علمی، تحقیقاتی آن، و نیز ادارۀ بیت و امور مرجعیت ایشان را برعهده دارد. وی در برخی از مجامع علمی و فرهنگی بین المللی نیز عضویت دارد. علاوه بر انتشار دَه ها مقالۀ علمی در نشریات، از دیگر آثار اوست: شرح حال و آثار و آرای ابن سینا؛ شرح حال و آثار و آرای ابوحامد غزالی؛ شرح حال و آثار و آرای ابونصر فارابی؛ تصحیح شرح نخبةالمقال آیت الله مرعشی نجفی؛ تصحیح و آماده سازی برخی از رساله های عملیۀ آیت الله مرعشی نجفی؛ شرح حال و زندگی بیش از ۲۰۰ تن از دانشمندان اسلامی، اعم از شیعی و سنی و زیدی، که به آیت الله مرعشی نجفی اجازۀ روایت داده اند.
مَرعَشی نجفی، محمود
روحانی پژوهشگر، مصحّح و کتاب شناس ایرانی؛ متخصص در امور نسخه های خطی و آثار هنری اسلامی. مقدمات و سطح را نزد پدرش، آیت الله نجفی مرعشی، و دیگر عالمان برجسته ای چون آیات فاضل لنکرانی، سید مهدی لاجوردی، شیخ ابوطالب تجلیل تبریزی، محمدتقی ستوده، و شیخ احمد ورامینی در حوزۀ علمیۀ قم گذراند. سپس به درس خارج فقه و اصول پدرش راه یافت. وی در ضمن فراگیری فقه و اصول، تفسیر، حدیث، منطق و فلسفه، به علوم رجال و انساب، به ویژه کتاب شناسی و کارشناسی نسخه های خطی، علاقه مند شد و با مطالعۀ کتاب ها و رساله های متقدمان و متأخّران در این رشته ها، و نیز استفاده از تجربیات پدرش، در این رشته ها تخصص یافت. سپس در رشتۀ جامعه شناسی دانشگاه لندن به تحصیل پرداخت و در ۱۹۸۵ موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری در این رشته شد. وی همچنین از آیت الله شیخ عبدالنبی اراکی اجازۀ اجتهاد، از شیخ آقا بزرگ تهرانی و آیت الله سید محمدصادق بحرالعلوم اجازۀ روایت، و از دیگر مراجع برخی اجازات در امور شرعی را دریافت کرده است، اما مفصّل ترین اجازۀ روایتی را پدرش، به نام الاجازةالکبیرة، به او داده که چاپ شده است. وی به عنوان فرزند ارشد و وصی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، هم اکنون تولیت و ریاست کتابخانۀ ارزشمند آیت الله مرعشی نجفی در قم و واحدهای علمی، تحقیقاتی آن، و نیز ادارۀ بیت و امور مرجعیت ایشان را برعهده دارد. وی در برخی از مجامع علمی و فرهنگی بین المللی نیز عضویت دارد. علاوه بر انتشار دَه ها مقالۀ علمی در نشریات، از دیگر آثار اوست: شرح حال و آثار و آرای ابن سینا؛ شرح حال و آثار و آرای ابوحامد غزالی؛ شرح حال و آثار و آرای ابونصر فارابی؛ تصحیح شرح نخبةالمقال آیت الله مرعشی نجفی؛ تصحیح و آماده سازی برخی از رساله های عملیۀ آیت الله مرعشی نجفی؛ شرح حال و زندگی بیش از ۲۰۰ تن از دانشمندان اسلامی، اعم از شیعی و سنی و زیدی، که به آیت الله مرعشی نجفی اجازۀ روایت داده اند.
wikijoo: مرعشی_نجفی،_محمود_(قم_۱۳۲۰ش)