[ویکی نور] سید محمد حسن مرعشی شوشتری، فقیه فرزانه، استاد حکمت و فلسفه، فرزند حجت الاسلام سید سلطان محمد و نوه میرزا عبدالوهاب، فرزند میرزا سلطان محمد، در سال 1356ق1316/ش در شوشتر استان خوزستان پا به عرصه گیتی نهاد.
مقدمات اولیه را نزد پدر خود و ملا شکرعلی معنوی فراگرفت و سطوح را نزد عالمانی چون محمدتقی حکیم، سید محمدموسی جزائری و سید محمدحسن آل طیب به پایان رساند و خارج فقه و اصول را از محضر استادش موسوی جزائری و شیخ محمدتقی شوشتری فراگرفت. البته سفرهای کوتاهی به نجف اشرف داشت و همان جا در درس آیت الله سید ابوالقاسم خوئی شرکت می نمود.
نبوغ و استعداد فوق العاده، همت و تلاش کم نظیر و درک علمان بزرگ از او فقیهی کم نظیر ارایه داد. تواضع، مناعت طبع، بی توجهی به مناصب دنیوی، روشن بینی اجتماعی، اجتهاد عمیق، آفرینش ده ها اثر علمی و پژوهشی و تربیت ده ها اندیشمند از جمله ویژگی هایی است که موجب شده تا از وی به عنوان الگوی علمی و اخلاقی یاد کنند. او با دانش گسترده و عمیق در زمینه فقه، حقوق و اصول فقه برای دانشجویان و تحصیلات تکمیلی نظریات و دیدگاه های خود را در مدرسه عالی شهید مطهری و دانشگاه های تهران ارایه می کرد.
دیدگاه های او در زمینه فقه جزایی، از مهمترین منابع فقهی برای فقیهان و حقوقدانان به شمار می آید. آیت الله سید محمد حسن مرعشی شوشتری، همگام با امام خمینی(ره) در انقلاب شکوهمند اسلامی ایران مشارکت نمود و با عمل به تکلیف اجتماعی خویش، با حکم امام خمینی(ره) به عضویت شورای عالی قضایی منصوب شد.
خدمات ایشان در خطه شوشتر بسیار است که می توان به تجدید بنای حوزه علمیه جزائریه و اداره و تدریس در این حوزه، تأسیس حوزه علمیه خواهران، تجدید بنای مقام صاحب الزمان(عج) و تجدید بنای مسجد شیخ علی که سال ها در آن جماعت اقامه می کرد، اشاره کرد. در ضمن به ایجاد حوزه علمیه ای در گتوند دست زد که تاکنون نیمه تمام مانده است.
وی در سال 1361ش وارد تشکیلات قضایی اهواز شد و ابتدا سمت حاکم شرع داشت و بعداً ریاست دادگاه را برعهده گرفت. در سال 1363ش به دیوان عالی کشور- تهران ملحق شد و ابتدا در شعبه 19 دیوان عالی خدمت کرد، سپس در شعبه 20 و سرانجام به عضویت شورای عالی قضایی منصوب شد و یکی از پایه گذاران اصلی دستگاه قضایی به شمار آمد.
مقدمات اولیه را نزد پدر خود و ملا شکرعلی معنوی فراگرفت و سطوح را نزد عالمانی چون محمدتقی حکیم، سید محمدموسی جزائری و سید محمدحسن آل طیب به پایان رساند و خارج فقه و اصول را از محضر استادش موسوی جزائری و شیخ محمدتقی شوشتری فراگرفت. البته سفرهای کوتاهی به نجف اشرف داشت و همان جا در درس آیت الله سید ابوالقاسم خوئی شرکت می نمود.
نبوغ و استعداد فوق العاده، همت و تلاش کم نظیر و درک علمان بزرگ از او فقیهی کم نظیر ارایه داد. تواضع، مناعت طبع، بی توجهی به مناصب دنیوی، روشن بینی اجتماعی، اجتهاد عمیق، آفرینش ده ها اثر علمی و پژوهشی و تربیت ده ها اندیشمند از جمله ویژگی هایی است که موجب شده تا از وی به عنوان الگوی علمی و اخلاقی یاد کنند. او با دانش گسترده و عمیق در زمینه فقه، حقوق و اصول فقه برای دانشجویان و تحصیلات تکمیلی نظریات و دیدگاه های خود را در مدرسه عالی شهید مطهری و دانشگاه های تهران ارایه می کرد.
دیدگاه های او در زمینه فقه جزایی، از مهمترین منابع فقهی برای فقیهان و حقوقدانان به شمار می آید. آیت الله سید محمد حسن مرعشی شوشتری، همگام با امام خمینی(ره) در انقلاب شکوهمند اسلامی ایران مشارکت نمود و با عمل به تکلیف اجتماعی خویش، با حکم امام خمینی(ره) به عضویت شورای عالی قضایی منصوب شد.
خدمات ایشان در خطه شوشتر بسیار است که می توان به تجدید بنای حوزه علمیه جزائریه و اداره و تدریس در این حوزه، تأسیس حوزه علمیه خواهران، تجدید بنای مقام صاحب الزمان(عج) و تجدید بنای مسجد شیخ علی که سال ها در آن جماعت اقامه می کرد، اشاره کرد. در ضمن به ایجاد حوزه علمیه ای در گتوند دست زد که تاکنون نیمه تمام مانده است.
وی در سال 1361ش وارد تشکیلات قضایی اهواز شد و ابتدا سمت حاکم شرع داشت و بعداً ریاست دادگاه را برعهده گرفت. در سال 1363ش به دیوان عالی کشور- تهران ملحق شد و ابتدا در شعبه 19 دیوان عالی خدمت کرد، سپس در شعبه 20 و سرانجام به عضویت شورای عالی قضایی منصوب شد و یکی از پایه گذاران اصلی دستگاه قضایی به شمار آمد.
wikinoor: مرعشی_شوشتری،_محمدحسن