لغت نامه دهخدا
مرضعة. [ م ُ ض ِ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) زنی که پستان خود رادر دهان کودک گذاشته باشد. ( از اقرب الموارد ). زنی شیردهنده. ( دهار ). ج ، مرضعات ، مَراضع. ( اقرب الموارد ).زنی که کودک غیر خود را شیر دهد. ( منتهی الارب ). زن شیردهنده اطفال را یعنی دایه. ( غیاث ) ( آنندراج ). دایگان. دایه. زنی که به طفلی جز کودک خود شیر دهد و بعلت رضاع بمنزله مادر نَسَبی طفل باشد و نکاح میان آنها جایز نیست. مادر رضاعی بسبب آنکه در دفعات یا ایام معین و شروط معینی طفل را شیر داده است. ( از فرهنگ علوم عقلی به از شرح لمعه ج 2 ص 66 ). ام رضاعی. و رجوع به ام رضاعی و رضاع شود : یوم ترونها تذهل کل مرضعة عما أرضعت... ( قرآن 2/22 ). و مرضعه مشفق و قابله حاذق آورده بود. ( سندبادنامه ص 151 ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی مُرْضِعَةٍ: زن شیرده
معنی مَرَاضِعَ: زنان شیرده (جمع مرضعه )
معنی تَذْهَلُ: بی خبر می شود - از یاد می برد (از ذهول به معنای با دهشت از چیزی گذشتن و رفتن .درجمله "تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ "یعنی هول قیامت به حدی است که زنی که در حال شیر دادن می باشد بچه اش را از یاد می برد و فرار می کند)
ریشه کلمه:
رضع (۱۱ بار)
معنی مَرَاضِعَ: زنان شیرده (جمع مرضعه )
معنی تَذْهَلُ: بی خبر می شود - از یاد می برد (از ذهول به معنای با دهشت از چیزی گذشتن و رفتن .درجمله "تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ "یعنی هول قیامت به حدی است که زنی که در حال شیر دادن می باشد بچه اش را از یاد می برد و فرار می کند)
ریشه کلمه:
رضع (۱۱ بار)
wikialkb: مُرْضِعَة
پیشنهاد کاربران
درحقوق مدنی
مرضعه : به زنی که شیر دارد � مرضعه� یا � دایه� گفته میشود
مرضعه : به زنی که شیر دارد � مرضعه� یا � دایه� گفته میشود