مرسیا

مرسیا ( انگلیسی باستان: Miercna rīce ) یکی از پادشاهی های آنگلو - ساکسون بود. نام مرسیا در زبان انگلیسی باستان Mierce یا Myrce به معنی «مرز مردم» می باشد.
این پادشاهی در محور دره رودخانه ترنت و انشعابات آن، یعنی منطقه ای که در حال حاضر به عنوان میدلندز انگلستان شناخته می شود، وجود داشته. [ ۱] پایتخت این پادشاهی در شهر تموورث بود.
برترین حاکم مرسیا اوفا نام داشت. وی تعیین مرز بین مرسیا و پادشاهی ولز را انجام داد و عصر طلایی مرسیا را شکل داد. نیکلاس بروکس معتقدست که «تا پیش از قرن نهم مرسیا مقاومترین حکومت آنگلوساکسون بوده»؛[ ۲] و برخی از مورخان مانند سر فرانک استنتون باور دارند که در دوران اوفا انگلستان به وحدت رسید و تمام مناطق تحت امر مرسیا بود. [ ۳]
مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و پگانیست بود، اما پادشاه پیدا در حدود سال ۶۵۶ میلادی مسیحیت را به صورت پایدار تبدیل به دین رسمی کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف نشین مرسیا تأسیس شد و در سال ۶۵۶ بود که اولین اسقف اعزامی در مرسیا مستقر گشت و قلمرو دینی مرسیا چندین بار دست خوش تغییراتی گشت.