مرسدس سوسا ( به اسپانیایی: Mercedes Sosa ) ( زاده ۹ ژوئیه ۱۹۳۵ - درگذشته ۴ اکتبر ۲۰۰۹ ) «صدای مردم»[ ۱] که با نامهای سوسای سیاه یا نوای آمریکای لاتین نیز خوانده می شود، مشهورترین خوانندهٔ آرژانتین است. ترانه های بومی آمریکای جنوبی را به گوش جهانیان می رساند و «صدای بی صدایان» لقب گرفت.
مرسدس سوسا در جنبش ترانه سرایی نوین آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین نقش بسیار داشت. او طبع خود را در ژانرهای دیگر مانند پاپ، راک و تانگو نیز آزموده است.
یکی از دلائل شهرت و محبوبیت مرسدس سوسا اجرای ترانه زیبای گراسیاس آلا ویدا ( سپاس زندگی ) سروده ویولتا پارّرا هنرمند فقید شیلیایی و دوست ویکتور خارا است. [ ۲] ترانه مزبور را خیلی ها خوانده اند، اما اجرای مرسدس سوسا آنرا ماندگار کرده است.
اواخر سال ۱۹۷۹ وقتی مرسدس سوسا در آرژانتین ترانه گراسیاس آلا ویدا را اجرا می کرد، در میانهٔ کنسرت مأموران حکومت نظامی آرژانتین حمله کردند و با خشونت جلسه را بهم زده، تعداد زیادی را بازداشت نمودند. از آن به بعد پخش آثار مرسدس سوسا ممنوع و وی از آرژانتین تبعید شد.
مرسدس سوسا بعدها افشا نمود آن زمان از سوی جوخه های مرگ و کارگزاران حکومتی تهدید به مرگ شده بود. [ ۳]
مرسدس سوسا در روز یکشنبه ۴ اکتبر ۲۰۰۹ در سن 74 سالگی در اثر نارسایی کلیه، ریه و در نهایت ایست قلبی درگذشت[ ۴] .
او با صدای گرم و پر غم خودش رنج و درد مردم محروم را بازتاب می داد. با نظام های دیکتاتوری، زاویه و فاصله داشت و با مبارزان راه آزادی همراهی می کرد. همه جا جانب ستمدیدگان و بومیان آمریکای لاتین را می گرفت و از همین رو وقتی درگذشت، آرژانتین عزادار شد. دیه گو مارادونا، او را الهه آزادی لقب داد و گفت یکی از بزرگان تمام دوران از نزد ما رفت. بعدها شکیرا خواننده کلمبیایی لبنانی الاصل[ ۵] گفت مثل مرسدس سوسا دیگر نخواهد آمد. او صدای همه کسانی بود که با استفاده از موسیقی علیه ستمگری و رنج آدمیان فریاد می زدند.
مرسدس سوسا و ویکتور خارا، ویولتا پارا، ویکتور اردیا و آلفردو زیتاروسا در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی اندیشه های ترقی خواهانه را با موسیقی و شعر درآمیختند و به این وسیله نقض حقوق بشر و آزادی های مدنی را توسط حکومتهای سرکوبگر آمریکای لاتین به گوش جهانیان رساندند.
در ماه های آخر حکومت دیکتاتوری آرژانتین که در جریان آن ده ها هزار نفر در سرکوب نیروهای ترقی خواه به دست دولت کشته شدند، مرسدس سوسا به میهنش بازگشت و در غم و شادی مردم شریک شد. مرسدس سوسا نزدیک به ۴۰ آلبوم به یادگار گذاشته است: زنان آرژانتینی، به یاد ویولتا پارّرا، کریسمس با مرسدس، فریاد زمین، مردم در صدای من هستند، کودکان فردا، زندگی در آرژانتین، . . . [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمرسدس سوسا در جنبش ترانه سرایی نوین آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین نقش بسیار داشت. او طبع خود را در ژانرهای دیگر مانند پاپ، راک و تانگو نیز آزموده است.
یکی از دلائل شهرت و محبوبیت مرسدس سوسا اجرای ترانه زیبای گراسیاس آلا ویدا ( سپاس زندگی ) سروده ویولتا پارّرا هنرمند فقید شیلیایی و دوست ویکتور خارا است. [ ۲] ترانه مزبور را خیلی ها خوانده اند، اما اجرای مرسدس سوسا آنرا ماندگار کرده است.
اواخر سال ۱۹۷۹ وقتی مرسدس سوسا در آرژانتین ترانه گراسیاس آلا ویدا را اجرا می کرد، در میانهٔ کنسرت مأموران حکومت نظامی آرژانتین حمله کردند و با خشونت جلسه را بهم زده، تعداد زیادی را بازداشت نمودند. از آن به بعد پخش آثار مرسدس سوسا ممنوع و وی از آرژانتین تبعید شد.
مرسدس سوسا بعدها افشا نمود آن زمان از سوی جوخه های مرگ و کارگزاران حکومتی تهدید به مرگ شده بود. [ ۳]
مرسدس سوسا در روز یکشنبه ۴ اکتبر ۲۰۰۹ در سن 74 سالگی در اثر نارسایی کلیه، ریه و در نهایت ایست قلبی درگذشت[ ۴] .
او با صدای گرم و پر غم خودش رنج و درد مردم محروم را بازتاب می داد. با نظام های دیکتاتوری، زاویه و فاصله داشت و با مبارزان راه آزادی همراهی می کرد. همه جا جانب ستمدیدگان و بومیان آمریکای لاتین را می گرفت و از همین رو وقتی درگذشت، آرژانتین عزادار شد. دیه گو مارادونا، او را الهه آزادی لقب داد و گفت یکی از بزرگان تمام دوران از نزد ما رفت. بعدها شکیرا خواننده کلمبیایی لبنانی الاصل[ ۵] گفت مثل مرسدس سوسا دیگر نخواهد آمد. او صدای همه کسانی بود که با استفاده از موسیقی علیه ستمگری و رنج آدمیان فریاد می زدند.
مرسدس سوسا و ویکتور خارا، ویولتا پارا، ویکتور اردیا و آلفردو زیتاروسا در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی اندیشه های ترقی خواهانه را با موسیقی و شعر درآمیختند و به این وسیله نقض حقوق بشر و آزادی های مدنی را توسط حکومتهای سرکوبگر آمریکای لاتین به گوش جهانیان رساندند.
در ماه های آخر حکومت دیکتاتوری آرژانتین که در جریان آن ده ها هزار نفر در سرکوب نیروهای ترقی خواه به دست دولت کشته شدند، مرسدس سوسا به میهنش بازگشت و در غم و شادی مردم شریک شد. مرسدس سوسا نزدیک به ۴۰ آلبوم به یادگار گذاشته است: زنان آرژانتینی، به یاد ویولتا پارّرا، کریسمس با مرسدس، فریاد زمین، مردم در صدای من هستند، کودکان فردا، زندگی در آرژانتین، . . . [ ۶]
wiki: مرسدس سوسا