مَرزْبانی، محمد بن عمران (ح ۲۹۷ـ۳۸۴ق)
(یا: مرزُبانی) ادیب، تذکره نویس و سخن شناس ایرانی تبار عرب. در بغداد نزد کسانی چون ابن دُرید و ابوبکر انباری علم لغت و ادب آموخت. باده گساری بی حد او به شهرت و اعتبارش نزد معاصران لطمه زد. از آثار مهم اوست: المُقتَبَس، در شرح احوال لغویان؛ المعجم الشعرا، تذکرۀ احوال شاعران؛ اشعار النساء، دربارۀ زنان شاعر. آثار مهم مرزبانی هیچ یک کاملاً باقی نمانده است. ابن ندیم در الفهرست، و یاقوت حموی در معجم الادباء، کتب دیگری از مرزبانی برشمرده اند، که از آن جمله است: اشعار الجنّ؛ الریاض، دربارۀ عشاق سودایی؛ المُستَطَرف، لطایف مربوط به حمقاء؛ الشعر، در شاعری؛ المُفَضَّل، در بلاغت؛ المراثی.
(یا: مرزُبانی) ادیب، تذکره نویس و سخن شناس ایرانی تبار عرب. در بغداد نزد کسانی چون ابن دُرید و ابوبکر انباری علم لغت و ادب آموخت. باده گساری بی حد او به شهرت و اعتبارش نزد معاصران لطمه زد. از آثار مهم اوست: المُقتَبَس، در شرح احوال لغویان؛ المعجم الشعرا، تذکرۀ احوال شاعران؛ اشعار النساء، دربارۀ زنان شاعر. آثار مهم مرزبانی هیچ یک کاملاً باقی نمانده است. ابن ندیم در الفهرست، و یاقوت حموی در معجم الادباء، کتب دیگری از مرزبانی برشمرده اند، که از آن جمله است: اشعار الجنّ؛ الریاض، دربارۀ عشاق سودایی؛ المُستَطَرف، لطایف مربوط به حمقاء؛ الشعر، در شاعری؛ المُفَضَّل، در بلاغت؛ المراثی.
wikijoo: مرزبانی،_محمد_بن_عمران_(ح_۲۹۷ـ۳۸۴ق)