مرزاله

مرزاله ینی مرموز و به اصطلاح مازندرانی همون دریده خودمونه

مرزاله با فتحه «م» و کسره «ل»؛ در زبان مازنی ( تاپوری ) صفتی است برای افراد مارموز که سبب زیان و ضرر می گردند. احتمالاً مرزاله صورت تغییریافته ای از مرزاده به معنای زاده شده از مار است.