مَردوخ (Marduk)
مَردوخ
(یا: بعل مردوخ؛ مروداخ) در اساطیر آشور۱ و بابِل۲، خدا۳ی دو سر آفتاب، خالق زمین و انسان ها و رابط آنان با پدرش، اِئا۴، خدای آب و حکمت. پدر نابو۵ (نبو۶ی کتاب مقدس) بود. در مقام خدای جنگ، مقدس شمرده می شد، فرمان های سرنوشت را در دست داشت و در جن گیری او را احضار می کردند. افسانۀ بابلی آفرینش با سرودی در ستایش او و القاب افتخارآمیزش پایان می یافت. پیروزی او بر تیامات۷، الهۀ۸ شوراب ازلی و عالم جدید پس از آن، و ازدواجش با زارپانیتوم۹/سارپانیتو۱۰ را در سال نو بابلی در اعتدال بهاری۱۱ جشن می گرفتند؛ او را با سیّارۀ مشتری۱۲ و همسرش را با زهره۱۳ همانند می دانستند. مردوخ در آغاز خدای روشنایی بامدادان و آفتاب بهار بود و در حدود ۱۷۵۰پ م در دوران حکومت حمورابی۱۴، که پس از متحدساختن سرزمین های سفلا و علیای درۀ فرات۱۵ بابل را پایتخت خود قرار داد، از عظمت و قدرت برخوردار شد. مردوخ، در مقام بعل۱۶ بابل، واجد همۀ صفات خدایی انلیل۱۷ شد که فرمانروای بارگاه آسمان و خدای طوفان، هوا و زمین بود.AssyriaBabylongodEaNabuNeboTiamatgoddessZarpanitumSarpanituSpring equinoxJupiterHammurabiEuphratesBelEnlil
مَردوخ
(یا: بعل مردوخ؛ مروداخ) در اساطیر آشور۱ و بابِل۲، خدا۳ی دو سر آفتاب، خالق زمین و انسان ها و رابط آنان با پدرش، اِئا۴، خدای آب و حکمت. پدر نابو۵ (نبو۶ی کتاب مقدس) بود. در مقام خدای جنگ، مقدس شمرده می شد، فرمان های سرنوشت را در دست داشت و در جن گیری او را احضار می کردند. افسانۀ بابلی آفرینش با سرودی در ستایش او و القاب افتخارآمیزش پایان می یافت. پیروزی او بر تیامات۷، الهۀ۸ شوراب ازلی و عالم جدید پس از آن، و ازدواجش با زارپانیتوم۹/سارپانیتو۱۰ را در سال نو بابلی در اعتدال بهاری۱۱ جشن می گرفتند؛ او را با سیّارۀ مشتری۱۲ و همسرش را با زهره۱۳ همانند می دانستند. مردوخ در آغاز خدای روشنایی بامدادان و آفتاب بهار بود و در حدود ۱۷۵۰پ م در دوران حکومت حمورابی۱۴، که پس از متحدساختن سرزمین های سفلا و علیای درۀ فرات۱۵ بابل را پایتخت خود قرار داد، از عظمت و قدرت برخوردار شد. مردوخ، در مقام بعل۱۶ بابل، واجد همۀ صفات خدایی انلیل۱۷ شد که فرمانروای بارگاه آسمان و خدای طوفان، هوا و زمین بود.AssyriaBabylongodEaNabuNeboTiamatgoddessZarpanitumSarpanituSpring equinoxJupiterHammurabiEuphratesBelEnlil
wikijoo: مردوخ