مرده ذوق

لغت نامه دهخدا

مرده ذوق. [ م ُ دَ / دِ ذَ ] ( ص مرکب ) آنکه حس ذوق او باطل باشد. ( آنندراج ). بی ذوق. فاقد ذوق سلیم :
ترسم که مرده ذوق شمارند خضر را
جان دادنی ز شوق تو روزی هوس نکرد.
ظهوری ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آنکه ذوق لطیف وسلیم را از دست داده بی ذوق : ترسم که مرده ذوق شمارند خضر را جان دادنی ز شوق تو روزی هوس نکرد . ( ظهوری )

پیشنهاد کاربران

بپرس