مردم رومنی یا رومایی یا کولی مردمی هندوآریایی زبان هستند که به صورت کوچ نشین و دوره گرد در سراسر اروپا و خاورمیانه یافت می شوند. شواهد زبانی و ژنتیکی احتمال می دهند که این مردم در اصل از شبه قاره هند ریشه گرفته اند و مانند بقیه مردم هند بومی آسیای جنوبی بوده اما چون از مهاجرت آنها با دیگر اقوام خویش یعنی قوم آریایی، سکاها و سانسکریت ها از آسیای میانه در یک مسیر مهاجرت اقوام آریایی بود و در آسیا زبانشان تغییر یافته است. کولی ها از لحاظ نژادی بیشتر از دراویدی های بومی جنوب آسیا تاثیر گرفته اند، و سهم نژاد آریایی در آنها بسیار ناچیز است. طی پژوهشی توسط مجله ژنتیکی
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
< < nature> > از لحاظ ژنتیکی، هاپلوگروپ R1a که مشخصه نژاد آریایی است، در کولی ها وجود ندارد، و کولی ها تنها از لحاظ زبانی جزو مردمان آریایی و هندواروپایی قرار دارند.
در انگلیسی به کولی ها جیپسی ( gypsy ) گفته می شود؛ چرا که تصور می شد آن ها از مصر ( Egypt ) آمده اند. این تصور باعث شد که این مردم و زبانشان اسرارآمیز جلوه گر شود. اکنون روشن است که کولی ها ( roma نام ملی و قومی است ) از هند به صورت گروه گروه در اواسط هزاره اول میلادی مهاجرت کرده اند. یکی از این گروه ها از طریق ایران به طرف آسیای صغیر، جنوب روسیه و کشورهای بالکان پیش رفته، تا در سده پانزدهم به اروپای غربی و در سده شانزدهم به بریتانیا رسیده است. ظاهراً گروه بعدی خط سیری جنوبی تر را یعنی از طریق ایران، سوریه، و مدیترانه به سوی آفریقا و شبه جزیره ایبری در پیش گرفته است. تا قرن بیستم گروه هایی از کولی ها با گرایش به نوعی زندگی کم و بیش چادرنشینی در همه کشورهای اروپایی و در بسیاری از بخش های دیگر جهان حضور داشتند؛ و زبان رُمانی، که اصلاً گونه ای ویژه از زبان هندو آریایی نو می باشد، اساساً با دو یا سه دوجین لهجه تشخیص داده می شوند.
کولی ها در سراسر جهان یافت می شوند، اما بیشتر در اروپا، به ویژه مرکز، شرق و جنوب آن ( اسپانیا و جنوب فرانسه ) متمرکز هستند. آن ها در حدود سال ۱۰۰۷ میلادی وارد آسیای غربی و اروپا شدند.
در ایران نیز گروه های مختلفی از مردم کولی در سراسر کشور در مناطقی همچون خراسان، آذربایجان، کردستان، فارس، بوشهر، لرستان، کرمان، قزوین، ایلام و گیلان زندگی می کنند.
در انگلیسی به کولی ها جیپسی ( gypsy ) گفته می شود؛ چرا که تصور می شد آن ها از مصر ( Egypt ) آمده اند. این تصور باعث شد که این مردم و زبانشان اسرارآمیز جلوه گر شود. اکنون روشن است که کولی ها ( roma نام ملی و قومی است ) از هند به صورت گروه گروه در اواسط هزاره اول میلادی مهاجرت کرده اند. یکی از این گروه ها از طریق ایران به طرف آسیای صغیر، جنوب روسیه و کشورهای بالکان پیش رفته، تا در سده پانزدهم به اروپای غربی و در سده شانزدهم به بریتانیا رسیده است. ظاهراً گروه بعدی خط سیری جنوبی تر را یعنی از طریق ایران، سوریه، و مدیترانه به سوی آفریقا و شبه جزیره ایبری در پیش گرفته است. تا قرن بیستم گروه هایی از کولی ها با گرایش به نوعی زندگی کم و بیش چادرنشینی در همه کشورهای اروپایی و در بسیاری از بخش های دیگر جهان حضور داشتند؛ و زبان رُمانی، که اصلاً گونه ای ویژه از زبان هندو آریایی نو می باشد، اساساً با دو یا سه دوجین لهجه تشخیص داده می شوند.
کولی ها در سراسر جهان یافت می شوند، اما بیشتر در اروپا، به ویژه مرکز، شرق و جنوب آن ( اسپانیا و جنوب فرانسه ) متمرکز هستند. آن ها در حدود سال ۱۰۰۷ میلادی وارد آسیای غربی و اروپا شدند.
در ایران نیز گروه های مختلفی از مردم کولی در سراسر کشور در مناطقی همچون خراسان، آذربایجان، کردستان، فارس، بوشهر، لرستان، کرمان، قزوین، ایلام و گیلان زندگی می کنند.
