مردم سار. [ م َ دُ ] ( ص مرکب ) آن که دارای صورت و قیافه انسان است. || آن که دارای صورت و قیافه انسان واقعی است. مردمی سیرت. مردم خصال. آدمی سیرت : همچنین در سرای حکمت و شرع آدمی سیر باش و مردم سار.
سنائی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- آنکه دارای صورت وقیاف. انسان است . ۲- آنکه دارای روش انسان واقعی است : همچنین در سرای حکمت و شرع آدمی سیر باش و مردم سار . ( سنائی )
فرهنگ عمید
دارای خصلت انسانی: همچنین در سرای حکمت و شرع / آدمی سیر باش و مردم سار (سنائی۲: ۱۴۱ ).
