عالمیان. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) ج ِ عالَمی ، جهانیان. آنچه در جهان است : و جناح انعام و احسان او بر عالمیان گسترده. ( کلیله و دمنه ) . تا عالمیان بدانند که چون با جگرگوشه و قرة العین. . . ( سندبادنامه ص 204 ) .
... [مشاهده متن کامل]
چون علم لشکر دل یافتم
روی خود از عالمیان تافتم.
نظامی.
حق تعالی او را به کرامت آن مخصوص گردانید و عالمیان در کنف عدل و رأفت و پناه احسان و عاطفت او آسوده گشتند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 21 ) . رحمت عالمیان و صفوت آدمیان. ( گلستان ) . شخصم به چشم عالمیان خوب منظر است.
( گلستان ) .
ابناء دهر ، اهل روزگار ، ابناء بشر ، ابناء جهان ، ابناء روزگار ، ابناء زمان ، خلایق ، مردم روزگار ، ابناء نوع
... [مشاهده متن کامل]
چون علم لشکر دل یافتم
روی خود از عالمیان تافتم.
نظامی.
حق تعالی او را به کرامت آن مخصوص گردانید و عالمیان در کنف عدل و رأفت و پناه احسان و عاطفت او آسوده گشتند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 21 ) . رحمت عالمیان و صفوت آدمیان. ( گلستان ) . شخصم به چشم عالمیان خوب منظر است.
( گلستان ) .
ابناء دهر ، اهل روزگار ، ابناء بشر ، ابناء جهان ، ابناء روزگار ، ابناء زمان ، خلایق ، مردم روزگار ، ابناء نوع
اهل گیتی ؛ مردم جهان. اهل دنیا :
تا کی گویی که اهل گیتی
در هستی و نیستی لئیمند.
؟
تا کی گویی که اهل گیتی
در هستی و نیستی لئیمند.
؟
خلق جهان . [ خ َ ق ِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مردمان عالم . مردم جهان : چو زر و گوهر باشد عزیزخلق جهان جهان بگیرد روزی بدانش و گوهر. سوزنی .
اهل جهان