مردم دارد ( به انگلیسی: Dardic people ) ، مردمی هستند از تبار هندوآریایی که در شرق افغانستان، ایالت جامو و کشمیر هند، مناطق شمالی پاکستان، ایالت مرزی شمال غربی و به صورت بسیار اندک در چین زندگی می کنند. وجه تشابه آن ها، زبان هم خانواده ای است که بدان سخن می رانند و به زبان های داردی شهرت دارد. داردیان، نه یک گروه قومی مشخص، بلکه مردمی با زبان های هم ریشه هستند. واژه دارد، برای نخستین بار توسط هرودوت برای مناطق شمال شرقی افغانستان به کار رفت. وی این مناطق را داردیکا یاد کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
مردم دارد، مردمی متشکل از قبایل گوناگون کوهستانی تقریباً جدا از هم هستند که در مناطق میان بدخشان، مناطق شمالی پاکستان و کشمیر زندگی می کنند. اگرچه زبان های هم خانواده داردی، نشان دهنده ریشه مشترک آن هاست، ولی این مردمان به سبب مسکن به شدت کوهستانی شان، دارای تمایزات بسیاری نسبت به هم هستند. البته اگرچه فرهنگ داردیان به شدت گوناگون است، اما به دلیل همه کوهستان های محصور و تاریخ به هم متصل شان از شباهت هایی نیز برخوردارند.
زبان شینا، شاخه ای از زبان های داردی است که در مناطق شمالی پاکستان و در مجاورت منطقه گیلگیت، شامل ماطق دارایل، پونیال، تانگایر، و آسوره سخن ورانی دارد. در ایالت جامو و کشمیر هند، مناطق گورز، دراس، لدخ نیز بدین زبان سخن می گویند. زبان شینا دارای گویش های گوناگونی در مناطق اشارخ شده است. این گویش ها شامل گویش های گیلگیتی، آستوری، پون یالی، چیلاسی و گورزی است. تلفظ کلمات در میان این گویش ها بسیار متفاوت است.
زبان کهواری، یکی دیگر از زبان های داردیست که عمدتاً در مناطق چیترال، یاسین، گوپیس، کوه و قیزار و ایشکومان بدان سخن گفته می شود. عده ای از خووار زبانان به عنوان مهاجر در شهرهای پیشاور، راولپندی، لاهور و کراچی نیز می زیند. لازم است ذکر شود که خووار زبانان به صورت محدود، در مرزهای افغانستان و پاکستان نیز یافت می شوند.
دو زبان غیر داردی در این مناطق وجود دارد. یکی زبان بلتی که از خانواده زبان های چینی - تبتی است و دیگری زبان تک خانواده ای به نام بروشکی. زبان بروشکی به هیچ خانواده زبانی بستگی ندارد و زبانی جذاب یرای زبان شناسان محسوب می شود.
بیش تر داردیان پاکستان، در مناطق شمالی این کشور و به طور عمده در شمال می زیند. در دوران باستان، به مناطق شمالی پاکستان به علاوه مناطق شمال دره سوات، کوهستان و مناطق شرقی افغانستان، داردستان گفته می شد. هم اکنون مردم مناطق شمالی، چیترال، گیلگیت، کوهستان و شمال دره سوات جز مردم دارد محسوب می شوند. عده ای از مدرم دارد به دلایل مختلف، اقدام به مهاجرت به شهرهای بزرگ مانند لاهور، راولپندی، کراچی، پیشاور و اسلام آباد کرده اند.
... [مشاهده متن کامل]
مردم دارد، مردمی متشکل از قبایل گوناگون کوهستانی تقریباً جدا از هم هستند که در مناطق میان بدخشان، مناطق شمالی پاکستان و کشمیر زندگی می کنند. اگرچه زبان های هم خانواده داردی، نشان دهنده ریشه مشترک آن هاست، ولی این مردمان به سبب مسکن به شدت کوهستانی شان، دارای تمایزات بسیاری نسبت به هم هستند. البته اگرچه فرهنگ داردیان به شدت گوناگون است، اما به دلیل همه کوهستان های محصور و تاریخ به هم متصل شان از شباهت هایی نیز برخوردارند.
زبان شینا، شاخه ای از زبان های داردی است که در مناطق شمالی پاکستان و در مجاورت منطقه گیلگیت، شامل ماطق دارایل، پونیال، تانگایر، و آسوره سخن ورانی دارد. در ایالت جامو و کشمیر هند، مناطق گورز، دراس، لدخ نیز بدین زبان سخن می گویند. زبان شینا دارای گویش های گوناگونی در مناطق اشارخ شده است. این گویش ها شامل گویش های گیلگیتی، آستوری، پون یالی، چیلاسی و گورزی است. تلفظ کلمات در میان این گویش ها بسیار متفاوت است.
زبان کهواری، یکی دیگر از زبان های داردیست که عمدتاً در مناطق چیترال، یاسین، گوپیس، کوه و قیزار و ایشکومان بدان سخن گفته می شود. عده ای از خووار زبانان به عنوان مهاجر در شهرهای پیشاور، راولپندی، لاهور و کراچی نیز می زیند. لازم است ذکر شود که خووار زبانان به صورت محدود، در مرزهای افغانستان و پاکستان نیز یافت می شوند.
دو زبان غیر داردی در این مناطق وجود دارد. یکی زبان بلتی که از خانواده زبان های چینی - تبتی است و دیگری زبان تک خانواده ای به نام بروشکی. زبان بروشکی به هیچ خانواده زبانی بستگی ندارد و زبانی جذاب یرای زبان شناسان محسوب می شود.
بیش تر داردیان پاکستان، در مناطق شمالی این کشور و به طور عمده در شمال می زیند. در دوران باستان، به مناطق شمالی پاکستان به علاوه مناطق شمال دره سوات، کوهستان و مناطق شرقی افغانستان، داردستان گفته می شد. هم اکنون مردم مناطق شمالی، چیترال، گیلگیت، کوهستان و شمال دره سوات جز مردم دارد محسوب می شوند. عده ای از مدرم دارد به دلایل مختلف، اقدام به مهاجرت به شهرهای بزرگ مانند لاهور، راولپندی، کراچی، پیشاور و اسلام آباد کرده اند.
