مردم خوی. [ م َ دُ ] ( ص مرکب ) مردم خصال.آدمی سیرت. ملایم و خوشرفتار : قوت تن بدان سبب زیادت شود و قوت عصبانی به اعتدال باز آید و مردم هشیارتر و مردم خوی تر شود. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
