مردم توراجائی

توراجائی ها یک گروه قومی بومی منطقه کوهستانی سولاوسی جنوبی اندونزی هستند. جمعیت آنها تقریباً ۱۱۰۰۰۰۰ نفر است که ۴۵۰۰۰۰ نفر از آنها در منطقه تانا توراجا ( "سرزمین توراجا" ) زندگی می کنند. [ ۱] بیشتر جمعیت مسیحی هستند و بقیه مسلمان هستند یا عقاید آنیمیستی محلی دارند که با عنوان aluk ( به معنای "راه" ) شناخته می شود. دولت اندونزی این باور حیوانی را با عنوان Aluk To Dolo ( "راه اجداد" ) به رسمیت شناخته است.
منشأ کلمه توراجا به زبان بوگینی برمی گردد که در آن زبان کلمه ریاجا به معنای «مردم ارتفاعات» است. دولت استعماری هلند در سال ۱۹۰۹ این مردم را توراجا نامید. [ ۵] توراجائی ها به خاطر تشریفات دقیق تشییع جنازه، مکان های دفن حکاکی شده در صخره های صخره ای، خانه های سنتی با سقف قله ای عظیم به نام تونگ کونان، و کنده کاری های چوبی رنگارنگ مشهور هستند. مراسم تشییع جنازه توراجا رویدادهای اجتماعی مهمی هستند که معمولاً صدها نفر در آن شرکت می کنند و برای چندین روز ادامه دارند.
قبل از قرن بیستم، توراجائی ها در دهکده های خودمختار زندگی می کردند، جایی که آنیمیسم را تمرین می کردند و دنیای خارج نسبتاً دست نخورده بودند. در اوایل دهه ۱۹۰۰، مبلغان هلندی برای اولین بار تلاش کردند تا کوهستان های توراجان را به مسیحیت تبدیل کنند. زمانی که منطقه تانا توراجا بیشتر به روی جهان خارج در دهه ۱۹۷۰ باز شد، به نماد گردشگری در اندونزی تبدیل شد: توسعه گردشگری از آن بهره برداری شد و توسط مردم شناسان مورد مطالعه قرار گرفت. [ ۶] در دهه ۱۹۹۰، زمانی که گردشگری به اوج خود رسید، جامعه توراجا به طور قابل توجهی تغییر کرده بود، از یک مدل کشاورزی - که در آن زندگی اجتماعی و آداب و رسوم زاییده آلوک تو دولو بود - به یک جامعه عمدتاً مسیحی. [ ۷] امروزه، گردشگری و حواله های توراجان مهاجر، تغییرات عمده ای را در ارتفاعات توراجا ایجاد کرده است، که به توراجا جایگاه مشهوری در اندونزی داده و غرور گروه قومی توراجا را افزایش داده است. [ ۸]
دین در بین مردم توراجائی