مردم تالش قومی ایرانی تبار هستند که سکونتگاه اصلی آن ها در البرز غربی از جنوب شرقی جمهوری آذربایجان آغاز شده و تا شمال غربی استان گیلان و استان اردبیل در ایران ادامه دارد.
منابع رسمی دولت جمهوری آذربایجان شمار تالشان آن کشور را در سال ۲۰۰۹ برابر با ۱۱۲ هزار نفر ذکر کرده اند که ۱٫۳ درصد از مردم این کشور را تشکیل می دهد. این منابع شمار تالش های جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۹۹ را ۷۶٬۸۰۰ نفر یاد کرده بودند. تالشان خود اما معتقدند که تعداد تالش زبان های جمهوری آذربایجان بسیار بیشتر یک میلیون و نیم نفر می باشد. به باور تالش ها، شمار تالشان در ایران نیز بیش از ۶۰۰ هزار نفر است. البته شایان ذکر است جمعیت در حال حاضر فقط چهار شهرستان تالش نشین آستارا، رضوانشهر، ماسال و تالش حدود ۴۵۰ هزار نفر است و این جدای جمعیت تالشان صومعه سرا، فومن، شفت، رودبار و نمین است. لازم است ذکر شود تعداد قابل تئجهی از تالشان در شهرهای رشت و اردبیل و تهران ساکن اند.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه قومی تالش که یکی از نواحی ایرانی محل سکونت قوم تالش است با مساحتی حدود ۲۳۷۳ کیلومتر مربع که در شمال غرب گیلان قرار دارد، یک سوم خاک استان گیلان را تشکیل می دهد. به استناد منابع و شواهد بسیار، تالش ها بازمانده کادوسیان باستان و از همسایگان دیرین قوم گیل می باشند. منطقه تالش جنوبی از غرب به استان اردبیل از شمال به آستارا و از جنوب به رودبار و از شرق به دریای خزر و انزلی محدود شده و شامل شهرهای آستارا، لوندویل، چوبر، حویق، لیسار، هشتپر، اسالم، پره سر، بازارجمعه، رضوانشهر، ماسال، شاندرمن، ماسوله، ماکلوان و در استان اردبیل نیز در برخی مناطق شهرستان نمین مانند بخش عنبران و بخش ویلکیج و همچنین بخش خورش رستم و بخش شاهرود در شهرستان خلخال مردم تالش هستند و به زبان تالشی سخن می گویند.
تالش از سه جهت به کوه های تالش که ادامه رشته کوه های البرز هستند و از طرف دیگر به دریای خزر منتهی می شود. کشف آثار تمدن ۴۵۰۰ ساله در ییلاق نوئه دی تالش جلوه های بیشتری به این منطقه خوش آب و هوا داده است.
مردم تالش به زبان تالشی تکلم می نمایند که نزدیکترین زبان به زبان اوستایی و زبان مادها می باشد. بخش شمالی تالش طی عهدنامه های ننگین گلستان و ترکمانچای از آن جدا شده و به روسیه ملحق شدند و هم اکنون تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان می باشد.
منابع رسمی دولت جمهوری آذربایجان شمار تالشان آن کشور را در سال ۲۰۰۹ برابر با ۱۱۲ هزار نفر ذکر کرده اند که ۱٫۳ درصد از مردم این کشور را تشکیل می دهد. این منابع شمار تالش های جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۹۹ را ۷۶٬۸۰۰ نفر یاد کرده بودند. تالشان خود اما معتقدند که تعداد تالش زبان های جمهوری آذربایجان بسیار بیشتر یک میلیون و نیم نفر می باشد. به باور تالش ها، شمار تالشان در ایران نیز بیش از ۶۰۰ هزار نفر است. البته شایان ذکر است جمعیت در حال حاضر فقط چهار شهرستان تالش نشین آستارا، رضوانشهر، ماسال و تالش حدود ۴۵۰ هزار نفر است و این جدای جمعیت تالشان صومعه سرا، فومن، شفت، رودبار و نمین است. لازم است ذکر شود تعداد قابل تئجهی از تالشان در شهرهای رشت و اردبیل و تهران ساکن اند.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه قومی تالش که یکی از نواحی ایرانی محل سکونت قوم تالش است با مساحتی حدود ۲۳۷۳ کیلومتر مربع که در شمال غرب گیلان قرار دارد، یک سوم خاک استان گیلان را تشکیل می دهد. به استناد منابع و شواهد بسیار، تالش ها بازمانده کادوسیان باستان و از همسایگان دیرین قوم گیل می باشند. منطقه تالش جنوبی از غرب به استان اردبیل از شمال به آستارا و از جنوب به رودبار و از شرق به دریای خزر و انزلی محدود شده و شامل شهرهای آستارا، لوندویل، چوبر، حویق، لیسار، هشتپر، اسالم، پره سر، بازارجمعه، رضوانشهر، ماسال، شاندرمن، ماسوله، ماکلوان و در استان اردبیل نیز در برخی مناطق شهرستان نمین مانند بخش عنبران و بخش ویلکیج و همچنین بخش خورش رستم و بخش شاهرود در شهرستان خلخال مردم تالش هستند و به زبان تالشی سخن می گویند.
تالش از سه جهت به کوه های تالش که ادامه رشته کوه های البرز هستند و از طرف دیگر به دریای خزر منتهی می شود. کشف آثار تمدن ۴۵۰۰ ساله در ییلاق نوئه دی تالش جلوه های بیشتری به این منطقه خوش آب و هوا داده است.
مردم تالش به زبان تالشی تکلم می نمایند که نزدیکترین زبان به زبان اوستایی و زبان مادها می باشد. بخش شمالی تالش طی عهدنامه های ننگین گلستان و ترکمانچای از آن جدا شده و به روسیه ملحق شدند و هم اکنون تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان می باشد.