مردم ازار

/mardomAzAr/

مترادف مردم ازار: ( مردم آزار ) ستم کار، ستمگر، ظالم، موذی

متضاد مردم ازار: ( مردم آزار ) مردم دار، مردم سار

معنی انگلیسی:
inhumane, oppressor, tyrant, [adj.] man - tormenting, inhumane (to mankind), [n.] oppressor, despot

لغت نامه دهخدا

( مردم آزار ) مردم آزار. [ م َ دُ ] ( نف مرکب ) ظالم. جفاکار. ( آنندراج ). موذی که آزار و اذیتش به خلایق رسد. که به دیگران ضرر و آسیب رساند :
مرغزاری است این جهان که در او
عامه شوکان مردم آزارند.
ناصرخسرو.
زن از مرد موذی به بسیار به
سگ از مردم مردم آزار به.
سعدی.
گاوان و خران باربردار
به ز آدمیان مردم آزار.
سعدی.
بخور مردم آزار را خون و مال
که از مرغ بد کنده به پر و بال.
سعدی.

فرهنگ فارسی

( مردم آزار ) ( صفت ) کسی که مردم را اذیت کند ستمگر ظالم .

فرهنگ عمید

( مردم آزار ) کسی که با مردم بدرفتاری می کند، ستمگر، بی رحم.

پیشنهاد کاربران

مردم آزار خدا آزار است.
سگرو ( سَ ) ( ص مر. ) مردم آزار، غریب آزار.
سگروی . [ س َ ] ( ص مرکب ) مردم آزار. غریب آزار. ( فرهنگ فارسی معین ) : تو سگدل و پاسبانت سگروی من خاک ره سگان آن کوی . نظامی .
خلق آزار. [ خ َ ] ( نف مرکب ) مردم آزار. ( ناظم الاطباء ) : پسندیده ست بخشایش ولیکن منه بر ریش خلق آزار مرهم . سعدی ( گلستان ) .

بپرس