مردان، حسین (بَعقوبه ۱۹۲۷ـ۱۹۷۲)
روزنامه نگار و شاعر عراقی. پس از پایان تحصیلات متوسطه به روزنامه نگاری پرداخت، اما به جرم چاپ شعرهایی که دستگاه سانسور دولتی هرزه نگارانه تلقی کرد محاکمه و زندانی شد. شعرهای او تغزلی، ساده و روان و درون مایه های آن عواطف و امیال جنسی و جسمانی است. انتشار مجموعۀ شعرهای قصیده های عاریه (بغداد ۱۹۴۹) و آهنگ سیاه (بغداد، ۱۹۵۰) انتقاد و خشم شدید محافل محافظه کار عراق را برانگیخت. چند مجموعۀ داستان کوتاه مانند عزیز من فُلانی (۱۹۵۲)، رؤیایی از جنگ جهانی سوم، و مقالاتی دربارۀ نقد ادبی (۱۹۵۵) از دیگر آثار اوست.
روزنامه نگار و شاعر عراقی. پس از پایان تحصیلات متوسطه به روزنامه نگاری پرداخت، اما به جرم چاپ شعرهایی که دستگاه سانسور دولتی هرزه نگارانه تلقی کرد محاکمه و زندانی شد. شعرهای او تغزلی، ساده و روان و درون مایه های آن عواطف و امیال جنسی و جسمانی است. انتشار مجموعۀ شعرهای قصیده های عاریه (بغداد ۱۹۴۹) و آهنگ سیاه (بغداد، ۱۹۵۰) انتقاد و خشم شدید محافل محافظه کار عراق را برانگیخت. چند مجموعۀ داستان کوتاه مانند عزیز من فُلانی (۱۹۵۲)، رؤیایی از جنگ جهانی سوم، و مقالاتی دربارۀ نقد ادبی (۱۹۵۵) از دیگر آثار اوست.
wikijoo: مردان،_حسین_(بعقوبه_۱۹۲۷ـ۱۹۷۲)