مردان تراونیکی

مردان تراونیکی ( به آلمانی: Trawnikimänner ) از جمله همدستان اروپای مرکزی و شرقی آلمان نازی بودند که از میان اسیران اردوگاه های اسیران جنگی آلمان نازی برای سربازان ارتش سرخ شوروی که در مناطق مرزی در جریان عملیات بارباروسا در ژوئن ۱۹۴۱ اسیر شده، استخدام شده بودند. هزاران تن از این داوطلبان تا پایان جنگ جهانی دوم در قلمرو دولت عمومی لهستان تحت اشغال خدمت می کردند. مردان تراونیکی متعلق به دسته ای از هیوی ها ( کوته نوشت Hilfswilliger به آلمانی، به معنای تحت اللفظی «کسانی که مایل به کمک هستند» ) بودند؛ افرادی بومی که به خدمت کمکی ارتش نازی درمی آمدند. [ ۱] [ ۲]
میان سپتامبر ۱۹۴۱ و سپتامبر ۱۹۴۲، نیروهای اس اس و پلیس آلمان ۲۵۰۰ نفر از مردان تراونیکی معروف به Hiwi Wachmänner ( نگهبانان ) را در اردوگاه آموزشی ویژه تراونیکی بیرون از لوبلین آموزش دادند. تا پایان ۱۹۴۴، ۵٬۰۸۲ مرد به انجام وظیفه می پرداختند. [ ۱] مردان تراونیکی توسط اشترایبل در دو گردان اس اس زوندردینست سازماندهی شدند. تخمین زده می شود که حدود ۱۰۰۰ هیوی در طی عملیات میدانی فرار کرده باشند. [ ۳] :   366  اگرچه اکثریت مردان تراونیکی یا هیویها از میان اسیران جنگی بودند، اما فولکس دویچه هایی از اروپای شرقی نیز در میان آنها بودند؛[ ۴] [ ۵] به ویژه که آن ها توانایی صحبت به زبان های روسی، اوکراینی و سایر زبانهای سرزمین های اشغالی را داشتند. همه افسران اردوگاه تراونیکی از میان رایخس دویچه ها یا شهروندان رایش آلمان بودند، و بیشتر فرماندهان گروهان نیز از فولکس دویچه ها بودند ( افرادی که زبان و فرهنگ آنها ریشه آلمانی داشت اما تابعیت آلمان را نداشتند ) . [ ۵] غیرنظامیان به خدمت گرفته شده و اسیران جنگی شوروی شامل ارمنیان، آذربایجانی ها، بلاروسی ها، استونیایی ها، گرجی ها، لتونیایی ها، لیتوانیایی ها، روس ها، تاتارها و اوکراینی ها بودند. [ ۶] مردان تراونیکی سهم عمده ای در عملیات راینهارد، طرح نازی ها برای نابودی یهودیان لهستان، داشتند. آنها همچنین در اردوگاه های مرگ خدمت می کردند و نیز نقش مهمی در فرونشاندن خیزش گتوی ورشو داشتند ( نگاه کنید به گزارش اشتروپ ) .