مرثیه گوئی

لغت نامه دهخدا

مرثیه گوئی. [ م َ ی َ / ی ِ ]( حامص مرکب ) عمل مرثیه گوی. رجوع به مرثیه گوی شود.

پیشنهاد کاربران

زبان گرفتن=
در تداول عامه ، ناله و زاری کردن در مصیبت به آواز بلند و بیان محامد و محاسن مرده را نمودن. ( ناظم الاطباء ) . برای مرده نوحه گفتن. رثاء او کردن. با زاری کلماتی گفتن درباره او نوحه سرایی کردن. ترثیة. رثاء. ندب. ندبه. نوحه.
مرثیه سازی، مرثیه سرایی

بپرس