مرثیه خوانی

/marsiyyexAni/

مترادف مرثیه خوانی: سوگ سرایی، سوگواری، نوحه خوانی، نوحه سرایی

متضاد مرثیه خوانی: سرودخوانی

لغت نامه دهخدا

مرثیه خوانی. [ م َ ی َ / ی ِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) خواندن اشعار و مراثی در عزای مرده.عمل مرثیه خوان. رجوع به مرثیه خوان شود :
در مرگ خواص زندگانی بگذشت
عمرم همه در مرثیه خوانی بگذشت.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

عمل و شغل مرثیه خوان .

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
جملاتی که هنگام مرثیه خوانی، از زبان امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا یا بازماندگانشان گفته می شود، بی آن که در یک متن تاریخی یا روایی آمده باشد، در مقابل «زبان قال ».
این جملات، صرفا نوعی بیان عاطفی است که از حال و وضع کسی آنگونه برداشت می شود زیرا گاهی حالت ها گویاتر از الفاظ است. البته گاهی به بهانه «زبان حال »، حرف های نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین علیه السلام نسبت می دهند که وهن مقام امام و نشان دهنده ذلت و خواری و زبونی است.
مثل این که از قول امام حسین علیه السلام می گویند: «شدم راضی که زینب خوار گردد...» یا این که امام، التماس کند جرعه ای آب به او بدهند.
این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده می شود که باید توجه نمود مطالب انحرافی و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: مصیبت خوانی) اشعاری که در مجالس سوگواری برای گریاندن حاضران با نوای سوزناک خوانده می شود. مرثیه خوانی (مصیبت خوانی و روضه خوانی) بیشتر برای شهیدان واقعۀ کربلا کاربرد دارد.

مترادف ها

lamentation (اسم)
عزا، زاری، سوگواری، مرثیه خوانی، عزاداری

فارسی به عربی

رثاء

پیشنهاد کاربران

زبان گرفتن=
در تداول عامه ، ناله و زاری کردن در مصیبت به آواز بلند و بیان محامد و محاسن مرده را نمودن. ( ناظم الاطباء ) . برای مرده نوحه گفتن. رثاء او کردن. با زاری کلماتی گفتن درباره او نوحه سرایی کردن. ترثیة. رثاء. ندب. ندبه. نوحه.
نوحه خوانی ، روضه خوانی

مرثیه خوانی: [اصطلاح مداحی ] خواندن مراثی اهل بیت ( علیهم السلام ) با تکیه بر لحن و آهنگ مناسب، جهت تحریک عواطف مستمعان و آگاه کردن آنان با مصائب اهل بیت ( علیهم السلام )

بپرس