مرتقی
لغت نامه دهخدا
مرتقی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) برآینده بر نردبان. ( آنندراج ). بالارونده. ( غیاث اللغات ). صعودکننده. نعت فاعلی است از ارتقاء به معنی صعود و بالا رفتن. رجوع به ارتقاء شود. || بلندکننده. ( غیاث اللغات ).رجوع به معنی قبلی شود. || بالا رفته و در بالا پیدا شده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنی اول شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
بالارفته، صعود کرده . ( کابوس حادث از ابخره سوداویه مرتقیه از معده به سوی سر ) ( مخزن الادویه ص 272، محمد حسین عقیلی خراسانی ) ، اینجا مرتقیه یا مرتقی بمعنی بالا رفته یا بالا رونده میباشد