مرتضی جاویدی معروف به اشلو ( ۲۲ تیر ۱۳۳۷ – ۷ بهمن ۱۳۶۵ ) نظامی ایرانی بود، که در جنگ ایران و عراق به عنوان فرمانده گردان فجر لشکر ۳۳ المهدی سپاه پاسداران فعالیت می کرد که در عملیات کربلای ۵ کشته شد. وی در عملیات های بیت المقدس، فتح المبین، رمضان، والفجر ۱ و ۲ و ۸، خیبر، بدر و کربلای ۴ و کربلای ۵، حضور داشته است. جاویدی پیش از جنگ ایران و عراق در منطقه غرب کشور و کردستان به مبارزه با گروهک ها پرداخته است. او در سال ۱۳۹۷ به عنوان شهید شاخص راهیان نور شناخته شد.
... [مشاهده متن کامل]
مرتضی جاویدی، در روستای جلیان شهرستان فسا متولد شد. در سال ۱۳۵۶ دیپلم تجربی گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به سپاه پاسداران پیوست. جاویدی مدتی در جبهه غرب ایران در کردستان، به مبارزه با گروهک ها گذراند و با شروع جنگ ایران و عراق به این جنگ ملحق شد.
اشلو معروف ترین لقب مرتضی جاویدی است و دلیل گذاشتن این لقب برای او این است که با لباس عراقی ها پیش خودشان می رفت و با آنان هم غذا می شد. ( اشلونک به معنای: حالت چطوره؟ ) او به سنگرهای عراقی ها می رفت و با آنها صحبت می کرد، بعدها عراقی ها پی می بردند که او ایرانی است و برای جاسوسی به سنگر آنها آمده است و برای سر مرتضی جاویدی جایزه می گذاشتند. در عملیات والفجر ۲ در حالی که پادگان حاج عمران توسط نظامیان ایرانی به اشغال درآمده بود، گردان فجر تحت محاصرهٔ نیروهای نظامی عراق در می آید و حدود ۵ روز این محاصره طول می کشد. در روز پنجم، برخی فرماندهان از جمله محسن رضایی و صیاد شیرازی به جاویدی که فرماندهی عملیات را عهده دار بوده است؛ دستور عقب نشینی می دهند. اما وی امتناع کرده و می گوید: «نمی گذارم اُحُدی دیگر تکرار شود». به همین دلیل بعدها او را «سردار تنگه احد» نامیدند. هم رزمان جاویدی او را با عنوان «عمو مرتضی» نیز صدا می کردند. لقب دیگر او «گره گشای جنگ» بوده است.
در عملیات کربلای ۵، هنگامی که قاسم سلیمانی فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله در محاصرهٔ دشمن گیر می کند، بنا به تصمیم سردار اسدی فرمانده لشکر المهدی، مرتضی جاویدی فرمانده گردان فجر لشکر المهدی، به کمک وی می شتابد و قاسم سلیمانی را نجات می دهد.
بعد از پیروزی ایرانی ها در عملیات والفجر ۲ تعدادی از نظامیان ایرانی که در عملیات شرکت داشتند، در حسینیه جماران با سید روح الله خمینی دیدار کردند. به نقل از صیاد شیرازی، در این دیدار خمینی برای نخستین بار یکی از نظامیان را بوسید و این بوسه بر پیشانی مرتضی جاویدی بود.
... [مشاهده متن کامل]
مرتضی جاویدی، در روستای جلیان شهرستان فسا متولد شد. در سال ۱۳۵۶ دیپلم تجربی گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به سپاه پاسداران پیوست. جاویدی مدتی در جبهه غرب ایران در کردستان، به مبارزه با گروهک ها گذراند و با شروع جنگ ایران و عراق به این جنگ ملحق شد.
اشلو معروف ترین لقب مرتضی جاویدی است و دلیل گذاشتن این لقب برای او این است که با لباس عراقی ها پیش خودشان می رفت و با آنان هم غذا می شد. ( اشلونک به معنای: حالت چطوره؟ ) او به سنگرهای عراقی ها می رفت و با آنها صحبت می کرد، بعدها عراقی ها پی می بردند که او ایرانی است و برای جاسوسی به سنگر آنها آمده است و برای سر مرتضی جاویدی جایزه می گذاشتند. در عملیات والفجر ۲ در حالی که پادگان حاج عمران توسط نظامیان ایرانی به اشغال درآمده بود، گردان فجر تحت محاصرهٔ نیروهای نظامی عراق در می آید و حدود ۵ روز این محاصره طول می کشد. در روز پنجم، برخی فرماندهان از جمله محسن رضایی و صیاد شیرازی به جاویدی که فرماندهی عملیات را عهده دار بوده است؛ دستور عقب نشینی می دهند. اما وی امتناع کرده و می گوید: «نمی گذارم اُحُدی دیگر تکرار شود». به همین دلیل بعدها او را «سردار تنگه احد» نامیدند. هم رزمان جاویدی او را با عنوان «عمو مرتضی» نیز صدا می کردند. لقب دیگر او «گره گشای جنگ» بوده است.
در عملیات کربلای ۵، هنگامی که قاسم سلیمانی فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله در محاصرهٔ دشمن گیر می کند، بنا به تصمیم سردار اسدی فرمانده لشکر المهدی، مرتضی جاویدی فرمانده گردان فجر لشکر المهدی، به کمک وی می شتابد و قاسم سلیمانی را نجات می دهد.
بعد از پیروزی ایرانی ها در عملیات والفجر ۲ تعدادی از نظامیان ایرانی که در عملیات شرکت داشتند، در حسینیه جماران با سید روح الله خمینی دیدار کردند. به نقل از صیاد شیرازی، در این دیدار خمینی برای نخستین بار یکی از نظامیان را بوسید و این بوسه بر پیشانی مرتضی جاویدی بود.
