مرتزقه

لغت نامه دهخدا

( مرتزقة ) مرتزقة. [ م ُ ت َ زِ ق َ ] ( ع اِ ) اجری خواران. صاحبان رواتب. سپاهیان جیره خوار. مقابل مطوعه به معنی داوطلبان. ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ). آنان کشان امام از مال فی رزق دهد تا با کفار مقاتله کنند. ( مهذب الاسماء ). کسانی که وجه ارتزاق دریافت دارند. ( فرهنگ فارسی معین ).آنان که از موقوفه ای روزی خورند و مقرری گیرند : مواجب مرتزقه خانقاه غازانی... ( مکاتبات رشیدی ، از فرهنگ فارسی معین ). || ( ص ) تأنیث مرتزق است. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به مرتزق شود.

فرهنگ عمید

کسانی که وجه ارتزاق دریافت می کنند، جیره خواران، مواجب گیرندگان.

پیشنهاد کاربران

بپرس