مربوعه

لغت نامه دهخدا

( مربوعة ) مربوعة. [ م َ ع َ ] ( ع ص ) زمین آبیاری شده از باران بهاری. ( ناظم الاطباء ). || تأنیث مربوع است. رجوع به مربوع شود.

فرهنگ فارسی

زمین آبیاری شده از باران بهاری

پیشنهاد کاربران

بپرس