مرایا
/marAyA/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
- علم مناظر و مرایا. رجوع به مناظر شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
دیدنیها. . قابل دیدن . . ایینه. . مرعی . . قابل لمس . .
مرایا
( اسم ) ۱ - جمع مرا آت ( مر آه ) آیینه ها . ۲ - جمع مرئی منظرها .
( اسم ) ۱ - جمع مرا آت ( مر آه ) آیینه ها . ۲ - جمع مرئی منظرها .
مرایا و مرآة و مرآت
مرایا
لغت نامه دهخدا
مرایا. [ م َ ] ( ع اِ ) رگها که از شیر پر شود و ریزد. ( از منتهی الارب ) . عروقی که ممتلی از شیر گردد و از آنها شیر بیرون تراود. ( از بحر الجواهر ) . || ج ِ مرآت و مرآة، به معنی آینه است . ( از منتهی الارب ) ( از مهذب الاسماء ) . رجوع به مرآة شود. || ج ِ مَری ّ است . ( از ناظم الاطباء ) . رجوع به مری شود. || ج ِ مَرآی است . ( از ناظم الاطباء ) . ( از فرهنگ فارسی معین ) . مناظر. دیدارها. منظره ها. رجوع به مَرئی ̍ و مَرآی شود.
... [مشاهده متن کامل]
- علم مناظر و مرایا. رجوع به مناظر شود.
مرایا
فرهنگ فارسی معین
( مَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ مرآة .
مرایا
فرهنگ لغت عمید
( اسم ) [عربی: جمعِ مرآة] [قدیمی] ( marāyā ) = مرآت
مرآة
لغت نامه دهخدا
مرآة. [ م ِرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) آینه . آئینه . ( زمخشری ) ( دستور الاخوان ) ( غیاث اللغات ) . آنچه که درآن خود را بینی . ج ، مراء و مرایا. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) . || به استعاره مکانی را گویند که منظره و تماشاگاه شود. ( از اقرب الموارد ) .
مرآة
لغت نامه دهخدا
مرآة. [ م َرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) دیدار. منظر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ازمتن اللغة ) . یقال : امراءة حسنةالمرآة؛ یعنی خوب دیدار و کذلک رجل حسن المرآة؛ و فی المثل تخبر عن مجهوله مرآته ؛ ای ظاهره یدل علی باطنه . ( از منتهی الارب ) . آنجا از روی که چشم بر آن افتد. ( یادداشت مؤلف ) . || ( ص ) سزاوار. ( از منتهی الارب ) . جدیر: هو مرآة بکذا؛ ای جدیر بها. ( اقرب الموارد ) . شایسته . درخور.
مرآت
لغت نامه دهخدا
مرآت . [ م ِرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) آئینه . آینه . مرآة. رجوع به مرآة شود :
مردم نادیده باشد روسیاه
مردم دیده بود مرآت ماه .
مولوی .
مرآت
فرهنگ فارسی معین
( مِ ) [ ع . مرآة ] ( اِ. ) آ ی ینه . ج . مرایا، مرائی .
مرآت
فرهنگ لغت عمید
( اسم ) [عربی: مرآة، جمع: مرایا] [قدیمی] ( mer'āt ) آینه.
مرآت
واژه نامه آزاد
آینه
مرآت
فرهنگ نام های پسر
( تلفظ: mer’āt ) ( عربی ) ( در قدیم ) آینه ، ← آینه و آئینه.
مرایا
لغت نامه دهخدا
مرایا. [ م َ ] ( ع اِ ) رگها که از شیر پر شود و ریزد. ( از منتهی الارب ) . عروقی که ممتلی از شیر گردد و از آنها شیر بیرون تراود. ( از بحر الجواهر ) . || ج ِ مرآت و مرآة، به معنی آینه است . ( از منتهی الارب ) ( از مهذب الاسماء ) . رجوع به مرآة شود. || ج ِ مَری ّ است . ( از ناظم الاطباء ) . رجوع به مری شود. || ج ِ مَرآی است . ( از ناظم الاطباء ) . ( از فرهنگ فارسی معین ) . مناظر. دیدارها. منظره ها. رجوع به مَرئی ̍ و مَرآی شود.
... [مشاهده متن کامل]
- علم مناظر و مرایا. رجوع به مناظر شود.
مرایا
فرهنگ فارسی معین
( مَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ مرآة .
مرایا
فرهنگ لغت عمید
( اسم ) [عربی: جمعِ مرآة] [قدیمی] ( marāyā ) = مرآت
مرآة
لغت نامه دهخدا
مرآة. [ م ِرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) آینه . آئینه . ( زمخشری ) ( دستور الاخوان ) ( غیاث اللغات ) . آنچه که درآن خود را بینی . ج ، مراء و مرایا. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) . || به استعاره مکانی را گویند که منظره و تماشاگاه شود. ( از اقرب الموارد ) .
مرآة
لغت نامه دهخدا
مرآة. [ م َرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) دیدار. منظر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ازمتن اللغة ) . یقال : امراءة حسنةالمرآة؛ یعنی خوب دیدار و کذلک رجل حسن المرآة؛ و فی المثل تخبر عن مجهوله مرآته ؛ ای ظاهره یدل علی باطنه . ( از منتهی الارب ) . آنجا از روی که چشم بر آن افتد. ( یادداشت مؤلف ) . || ( ص ) سزاوار. ( از منتهی الارب ) . جدیر: هو مرآة بکذا؛ ای جدیر بها. ( اقرب الموارد ) . شایسته . درخور.
مرآت
لغت نامه دهخدا
مرآت . [ م ِرْ ] ( ع اِ ) ( از �رأی � ) آئینه . آینه . مرآة. رجوع به مرآة شود :
مردم نادیده باشد روسیاه
مردم دیده بود مرآت ماه .
مولوی .
مرآت
فرهنگ فارسی معین
( مِ ) [ ع . مرآة ] ( اِ. ) آ ی ینه . ج . مرایا، مرائی .
مرآت
فرهنگ لغت عمید
( اسم ) [عربی: مرآة، جمع: مرایا] [قدیمی] ( mer'āt ) آینه.
مرآت
واژه نامه آزاد
آینه
مرآت
فرهنگ نام های پسر
( تلفظ: mer’āt ) ( عربی ) ( در قدیم ) آینه ، ← آینه و آئینه.