مراغی احمدمصطفی

[ویکی نور] شیخ احمد مصطفی مراغی فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغی متولد 1300 ق1883/ م و متوفای 1371 ق1952/ م، در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنیا آمد و در قاهره به تحصیل دانش پرداخت. در سال 1909 م از دارالعلوم فارغ التحصیل شده آنگاه در همانجا عهده دار تدریس علوم شرعی گردید و مسئوولیت نظارت بر برخی از مدارس را نیز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشکدۀ «غوردون» در خارطوم به استادی علوم عربی و شریعت اسلامی تعیین شد.نوشته اند وی در کودکی از هوشی سرشار برخوردار بود.مراغی در علم و عمل به شریعت اسلامی عشق و علاقۀ خاصی داشت و در طول زندگی برای اعتلا و دفاع از حقانیت آن از هیچ کوششی دریغ نمی کرد.مشهورترین کسانی که مراغی از آنان تأثیر پذیرفت و از شیوۀ و درس آنها پیروی کرد، محمد عبده، محمد بخیت مطیعی و واحد الرفاعی فیّومی بوده اند.احمد مصطفی را در مذهب شافعی اشعری شمرده اند.وی در نهایت در قاهره درگذشت.
برادر بزرگتر وی محمد مصطفی مراغی متولد 1298 ق1881/ م و متوفای 1364 ق1945/ م، محقق مصری، از مصلحان اجتماعی و مفسران بزرگ و از جمله رؤسای الازهر بوده است و آثار قرآنی نیز از وی باقیمانده، امّا بحثهای تفسیری وی به شکل تفسیر مستقل و کامل نبوده است بلکه تفسیر-سوره های حجرات، حدید، لقمان، و العصر، آیاتی از سورۀ فرقان و آیات پراکندۀ دیگر بوده است.سبک تفسیری محمد مصطفی با آنکه در خطوط اصلی تابع مکتب تفسیری عبده است ولی سنجیده تر و مستندتر از تفسیر عبده است و بر خلاف عبده به آرای مفسران قدیم و احادیث رسول(ص) و مواریث سلف صالح اهل سنت آگاه تر و متعهدتر است.
علاوه بر تفسیر مورد بحث، کتابی تحت عنوان 1-مقدمة التفسیر در ردیف آثار قرآنی احمد مصطفی می باشد آثار دیگر وی عبارتند از:2-الحسبة فی الاسلام 3-الوجیز فی اصول الفقه 4-علوم البلاغة 5- بحوث و آراء فی فنون البلاغة 6-الدیانة و الاخلاق.
علوم البلاغة، الـبیان و المعانی و البدیع