( مراشقة ) مراشقة. [ م ُ ش َق َ ] ( ع مص ) با هم و برابر رفتن. ( منتهی الارب ). مسایره. ( از اقرب الموارد ): راشقه مقصده ؛ سایره الیه ؛ باراه فی المسیر، رشق کل صاحبه فتراشقوا. ( متن اللغة ).
