مَرّاش، فرانسیس (حَلَب ۱۸۳۶ـ همان جا ۱۸۷۳)
مَرّاش، فرانسیس
نویسنده و شاعر سوری. نزد پزشکی انگلیسی علم طب آموخت و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به پاریس رفت. در آن شهر بیمار و کاملاً نابینا شد و به حلب بازگشت. نخستین کتابش، آیینۀ زیبارو، راهگشای ورود درون مایه هایی تازه به ادبیات مدرن عرب بود. در تماشاگه احوال (۱۸۵۱) دل مشغولی او فلسفۀ کیهان، طبیعت و آدمی است. بیشۀ حقیقت (۱۸۶۵) جهانی رؤیایی و کشوری با آزادی معنوی و فارغ از جنگ را تصویر می کند و تأثیر آرمان های غربی (مزایای صلح و اهمیت آزادی و برابری و عشق مسیحی) در آن آشکار است. مرّاش رساله ای در پزشکی (۱۸۶۱)، کتابی به نام دلیل طبیعی وجود خدا و قانون الهی و نیز رساله ای تاریخی دربارۀ ملت های منقرض شده (۱۸۶۴) تألیف کرده است. سبک او نخستین سرمشق نثر شاعرانۀ مدرن عربی بود که بعدها بر جبران خلیل جبران تأثیر گذاشت. شاید بتوان مراش را اولین روشنفکر چندساحتی متأخر عرب شمرد.
مَرّاش، فرانسیس
نویسنده و شاعر سوری. نزد پزشکی انگلیسی علم طب آموخت و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به پاریس رفت. در آن شهر بیمار و کاملاً نابینا شد و به حلب بازگشت. نخستین کتابش، آیینۀ زیبارو، راهگشای ورود درون مایه هایی تازه به ادبیات مدرن عرب بود. در تماشاگه احوال (۱۸۵۱) دل مشغولی او فلسفۀ کیهان، طبیعت و آدمی است. بیشۀ حقیقت (۱۸۶۵) جهانی رؤیایی و کشوری با آزادی معنوی و فارغ از جنگ را تصویر می کند و تأثیر آرمان های غربی (مزایای صلح و اهمیت آزادی و برابری و عشق مسیحی) در آن آشکار است. مرّاش رساله ای در پزشکی (۱۸۶۱)، کتابی به نام دلیل طبیعی وجود خدا و قانون الهی و نیز رساله ای تاریخی دربارۀ ملت های منقرض شده (۱۸۶۴) تألیف کرده است. سبک او نخستین سرمشق نثر شاعرانۀ مدرن عربی بود که بعدها بر جبران خلیل جبران تأثیر گذاشت. شاید بتوان مراش را اولین روشنفکر چندساحتی متأخر عرب شمرد.