مرادنما. [ م ُ ن ُ / ن ِ /ن َ ] ( نف مرکب ) چیزی که به صورت مراد و مطلوب و دلخواه در نظر آید و در حقیقت چنان نباشد. ( فروزانفر، تعلیقات معارف بهأولد ) : بی مرادی و رسوائی در آن کار بیان آن است که این مرادنمای رسوا خواهد بودن. ( معارف بهاء ولد ص 36، از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
آنچه به صورت مراد و مطلوب جلوه کند اما چنان نباشد.
