مراد عثمانی چهارم

دانشنامه آزاد فارسی

مراد عثمانی چهارم. مُراد عثمانی (۴) چهارم (۱۰۲۱ـ۱۰۴۹ق)
مُراد عثمانی چهارم
(مشهور به مراد غازی) هفدهمین سلطان عثمانی (حک: ۱۰۳۲ـ۱۰۴۹ق/۱۶۲۳ـ۱۶۴۰)، پسر احمد اول. پس از دومین دورۀ پادشاهی عمویش مصطفی اول به سلطنت رسید. در ۱۰۳۳ق آبازه محمد پاشا علیه عثمانی یاغی شد و در نزدیکی قیصریه مغلوب صدراعظم چرکس محمد پاشا شد. دوبار بغداد را محاصره کرد، اما توفیقی نیافت (۱۰۳۴ و ۱۰۳۹ق) . مراد به اصلاحاتی مانند برکناری دسته های نظامی محرک شورش ها، برقراری نظام تیمار، مبارزه با رشوه خواری و فساد، منع استعمال توتون و مصرف قهوه ، ایجاد شبکۀ گستردۀ جاسوسی در سراسر امپراتوری ، احیای نظام مقاطعه کاری ، گماردن بوستان بانان (باغبانان )، سگبانان و جبه چیان در ارتش و گردآوری قوانین جدید در مجموعه ای به نام عدالت نامه ، دست زد. در ۱۰۴۳ق برای رویارویی با ایرانیان با پادشاه جدید لهستان ، معاهدۀ صلح بست . در ۱۰۴۴ق به قفقاز و آذربایجان لشکر کشید و ایروان و تبریز را تصرف کرد. در ۱۰۴۷ق در نبردی دیگر صفویان را شکست داد و درپی آن شاه صفی خواستار صلح شد و با رضایت مراد، معاهدۀ صلحی میان طرفین در دشت زهاب ، در نزدیکی قصرشیرین ، بسته شد (۱۰۴۹ق) که براساس آن ایروان به صفویان داده شد و بغداد در تصرف عثمانیان باقی ماند. مقبره اش در جامع سلطان احمد است. شاعران را می نواخت و خود شعر می سرود و «مراد» و «مرادی» تخلص می کرد. قصایدی فارسی و ترکی در مدح او گفته اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس