[ویکی فقه] مراد بالذات به شیء متعلق اراده مستقل مرید اطلاق می شود.
مراد بالذات، مقابل مراد بالتبع بوده و عبارت است از مرادی که به خودی خود مطلوب مرید می باشد و اراده به طور مستقیم و مستقل به خود آن تعلق می گیرد، مانند: اراده مولا به امر به نماز ، که در این جا خود نماز مراد بالذات است، نه چیز دیگر.
مراد بالذات، مقابل مراد بالتبع بوده و عبارت است از مرادی که به خودی خود مطلوب مرید می باشد و اراده به طور مستقیم و مستقل به خود آن تعلق می گیرد، مانند: اراده مولا به امر به نماز ، که در این جا خود نماز مراد بالذات است، نه چیز دیگر.
wikifeqh: مراد_بالذات