مراد اورنگ ( زاده ۱۲۸۳ در تکاب، آذربایجان غربی – درگذشته آذر ۱۳۶۱ در تهران ) نویسنده و تاریخدان و پژوهشگر موضوعات تاریخ ایران باستان و ایران شناس بود. وی با درجه سرگردی ارتش بازنشسته شد. مراد اورنگ آثاری دربارهٔ فرهنگ و زبان و تمدن ایران باستان از خود برجای گذاشته است.
... [مشاهده متن کامل]
مراد اورنگ در کتاب «یکتاپرستی در ایران باستان» معتقد است که منظور از اصحاب الرس در قرآن، زرتشتیان می باشد و نوشته است: «راجع به اصحاب الرس چند قول است یکی از اقوال اشاره به مردمان کنار رود ارس است که در اغلب تفاسیر آمده است در تفسیر صافی می گوید ارس نهری است در حوالی آذربایجان، همان طوری که برای هر قوم و ملتی پیغمبر فرستادیم در آذربایجان نیز از بین اهالی آنجا پیغمبری را مبعوث کردیم. بسیار واضح است که مفاد آیه اشاره به ظهور زرتشت در آن حدود می باشد زیرا هیچ تاریخی نشان نمی دهد به غیر از اسو زرتشت پیغمبر دیگری در آذربایجان و در حدود سواحل رود ارس مبعوث شده باشد»
محمدابراهیم باستانی پاریزی، تاریخ دان و نویسنده، در کتاب شاهنامه آخرش خوش است ( ۱۳۵۰ ) آورده است که مراد اورنگ در سال ۱۳۰۸ داستان هایی از شاهنامه فردوسی را هر روزه در حضور رضاشاه نقل می کرد:
شبی که قرار بود روشنک دختر داریوش سوم از سپاهان به سرزمین پارس نزد اسکندر برود، اسکندر اصرار داشت که مردم، پیش از حرکت او چراغانی کنند؛ در حالی که مردم اصفهان مانند همه شهرها لباس ماتم بر تن داشتند و عزای ملی اعلام کرده بودند. مردم ایران، کشور و شاه و اینک شاهدخت را نیز از دست می دادند و فردوسی طی یک شعر، این چشم انداز را نمودار کرده…
در اینجا رضاشاه بی اختیار شروع به گریستن کرد و ده دقیقه اشک می ریخت. تا آن زمان کسی گریه او را ندیده بود. پس از این اتفاق رضا شاه فوراً دستور ساختن آرامگاه فردوسی به شیوه معماری هخامنشی را صادر کرد.
برخی از آثار مراد اورنگ:
• بررسی یسنا ( ترجمه و تفسیر اوستا، بخش یکم، تهران. ۱۳۳۹؛ بخش دوم - هات ۹ - تهران، ۱۳۴۰؛ بخش سوم - هات ۱۰ - تهران )
• جشن های ایران باستان - تهران، ۱۳۳۶
• سد در ( گزیده ای از گفتارهای زند و پازند ) - تهران، ۱۳۳۷
• گزارش گاتاها ( سرودهای زرتشت ) - تهران، ۱۳۴۱
• همبستگی در اوستا ( ترجمه و گزارش واژه اوستانی: خوات و دته ) - تهران ۱۳۴۱
• سوشیانت ( داستان هوشیدر و هوشیدرماه و سوشیانت ) - تهران، ۱۳۴۲
• فرهنگ اورنگ - تهران، ۱۳۳۷
• آتش نیایش - تهران، ۱۳۵۰
• ایرانیان از دیدگاه قرآن - تهران، ۱۳۵۰
• امشاسپندانو…
... [مشاهده متن کامل]
مراد اورنگ در کتاب «یکتاپرستی در ایران باستان» معتقد است که منظور از اصحاب الرس در قرآن، زرتشتیان می باشد و نوشته است: «راجع به اصحاب الرس چند قول است یکی از اقوال اشاره به مردمان کنار رود ارس است که در اغلب تفاسیر آمده است در تفسیر صافی می گوید ارس نهری است در حوالی آذربایجان، همان طوری که برای هر قوم و ملتی پیغمبر فرستادیم در آذربایجان نیز از بین اهالی آنجا پیغمبری را مبعوث کردیم. بسیار واضح است که مفاد آیه اشاره به ظهور زرتشت در آن حدود می باشد زیرا هیچ تاریخی نشان نمی دهد به غیر از اسو زرتشت پیغمبر دیگری در آذربایجان و در حدود سواحل رود ارس مبعوث شده باشد»
محمدابراهیم باستانی پاریزی، تاریخ دان و نویسنده، در کتاب شاهنامه آخرش خوش است ( ۱۳۵۰ ) آورده است که مراد اورنگ در سال ۱۳۰۸ داستان هایی از شاهنامه فردوسی را هر روزه در حضور رضاشاه نقل می کرد:
شبی که قرار بود روشنک دختر داریوش سوم از سپاهان به سرزمین پارس نزد اسکندر برود، اسکندر اصرار داشت که مردم، پیش از حرکت او چراغانی کنند؛ در حالی که مردم اصفهان مانند همه شهرها لباس ماتم بر تن داشتند و عزای ملی اعلام کرده بودند. مردم ایران، کشور و شاه و اینک شاهدخت را نیز از دست می دادند و فردوسی طی یک شعر، این چشم انداز را نمودار کرده…
در اینجا رضاشاه بی اختیار شروع به گریستن کرد و ده دقیقه اشک می ریخت. تا آن زمان کسی گریه او را ندیده بود. پس از این اتفاق رضا شاه فوراً دستور ساختن آرامگاه فردوسی به شیوه معماری هخامنشی را صادر کرد.
برخی از آثار مراد اورنگ:
• بررسی یسنا ( ترجمه و تفسیر اوستا، بخش یکم، تهران. ۱۳۳۹؛ بخش دوم - هات ۹ - تهران، ۱۳۴۰؛ بخش سوم - هات ۱۰ - تهران )
• جشن های ایران باستان - تهران، ۱۳۳۶
• سد در ( گزیده ای از گفتارهای زند و پازند ) - تهران، ۱۳۳۷
• گزارش گاتاها ( سرودهای زرتشت ) - تهران، ۱۳۴۱
• همبستگی در اوستا ( ترجمه و گزارش واژه اوستانی: خوات و دته ) - تهران ۱۳۴۱
• سوشیانت ( داستان هوشیدر و هوشیدرماه و سوشیانت ) - تهران، ۱۳۴۲
• فرهنگ اورنگ - تهران، ۱۳۳۷
• آتش نیایش - تهران، ۱۳۵۰
• ایرانیان از دیدگاه قرآن - تهران، ۱۳۵۰
• امشاسپندانو…
