مرابح

لغت نامه دهخدا

مرابح. [ م َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مربح ، به معنی منافع و سودها. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).این کلمه مأخوذ از تازی است. ( از ناظم الاطباء ). مرابح و مربح در فرهنگهای عربی به دسترس ما دیده نشد.

مرابح. [ م ُب ِ ] ( ع ص ) سودگیرنده. ربح گیرنده. ( فرهنگ فارسی معین ). نعت فاعلی است از مرابحة. رجوع به مرابحة شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سود گیرنده ربح گیرنده جمع : مرابحین .
سود گیرنده

فرهنگ معین

(مُ بِ ) [ ع . ] (اِفا. ) سود گیرنده ، ربح گیرنده ، ج . مرابحین .

پیشنهاد کاربران

بپرس