مذیر. [ م ُ ذَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) کسی که سر پستان ناقه را به ذیار ( سرگین آمیخته به خاک ) بیالاید. ( از آنندراج ). نعت فاعلی است از تذییر. رجوع به تذییر شود.
