مذهب در انگلستان قرون وسطی

در قرن پنجم و ظهور خاندان تودور در اواخر قرن پانزدهم رابطه تنگاتنگی دارد، فروپاشی اقتدار روم، زمینه ساز پایان مذهب رسمی اما صوری مسیحیت در بخش شرقی آنچه که اکنون انگلستان نامیده می گردید شد، همان زمانی که آنگلوساکسون ها کنترل بخش اعظمی از جزیره را در اختیار گرفتند، جهش به سمت مسیحیت تنها در اواخر قرون ششم و هفتم مجدداً آغاز گردید، پاپ گریگوری یکم، یک گروه از مبلغان مذهبی را به تدریج به درون قلمرو پادشاهی انگلوساکسون فرستاد که تغییر مذهب مردمان این ولایات را سبب گردید، راهبان اسکاتلندی - ایرلندی در شمال انگلستان مشغول فعالیت بودند و این روند تا پایان قرن هفتم تا حدود بسیار زیادی موفقیت آمیز می نمود، اما یک آرایهٔ گیج کننده و متفاوت از شیوه های محلی و مراسم سنتی باقی مانده بود، حمله وایکینگ ها که از قرون هشتم و نهم آغاز گردید، زمینه ساز ورود مجدد الحاد به مناطق شمال شرقی انگلستان گردید که به نوبه خود موج دیگری از این تغییر کیش را به همراه داشت