مدیریت یکپارچه آفات. مدیریت یکپارچه آفات ( IPM ) یا مبارزه تلفیقی با آفات و بیماری های گیاهی ( IPC ) ، یک رویکرد گسترده است که شیوه های کنترل اقتصادی آفات را ادغام می کند. هدف IPM سرکوب جمعیت آفات زیر سطح آسیب اقتصادی است. سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، IPM را اینگونه تعریف می کند: «درنظر گرفتن دقیق تمام تکنیک های موجود کنترل آفات و به کارگیری روش های مناسب با یکدیگر که مانع از توسعه جمعیت آفات می شود و آفت کش ها و سایر مداخلات را در سطوحی نگه می دارد که توجیه اقتصادی داشته باشد و خطرات سلامت انسان و محیط زیست را کاهش دهد یا به حداقل برساند. مبارزه تلفیقی بر رشد یک محصول سالم با کمترین اختلال ممکن در اکوسیستم های کشاورزی تأکید دارد و مکانیسم های طبیعی کنترل آفات را تشویق می کند. »[ ۱] حشره شناسان و بوم شناسان از دهه ۱۹۷۰ بر تلفیق روش های کنترل آفات ( IPM ) پافشاری کرده اند. [ ۲]
مبارزه تلفیقی همچنین می تواند از معرفی و گسترش گونه های مهاجم پیشگیری کرده و سبب کاهش خطرات و هزینه ها و به حداکثر رساندن منافع شود. [ ۳] [ ۴]
اندکی پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که حشره کش های مصنوعی به طور گسترده در دسترس قرارگرفتند، حشره شناسان در کالیفرنیا و در کمربند پنبه ای ایالات متحده مفهوم «کنترل تحت نظارت حشرات» را توسعه دادند. [ ۵] بر پایه این طرح، کنترل حشرات بایستی توسط حشره شناسان واجد شرایط «نظارت» شده و کاربرد آنها بر اساس نتایج حاصل از پایش دوره ای جمعیت آفات و دشمنان طبیعی باشد. این روش کنترل نظارت شده باید جایگزین سمپاشی تقویمی شود تا از خطرات بکاهد.
از لحاظ تاریخی، تمرکز اصلی برنامه های IPM بر حشرات آفت کشاورزی بود. [ ۶] برنامه های IPM اکنون برای مبارزه با بیماری ها، علف های هرز و آفات خارج از زمینهٔ کشاورزی مانند سازه های مسکونی و تجاری، چمن زارها و مناطق طبیعی توسعه یافته اند. مدل های پیش بینی ابزار مناسبی برای پشتیبانی از اجرای برنامه های IPM هستند. [ ۷]
کنترل های شیمیایی تنها زمانی اعمال می شود که پایش های منظم نشان دهند که جمعیت آفت به سطحی رسیده است ( آستانه اقتصادی ) که برای جلوگیری از رسیدن جمعیت به سطح آسیب اقتصادی نیاز به درمان دارد، در این زمان خسارت اقتصادی از هزینه های مبارزه بیشتر است.
مفهوم IPM بتدریج گسترش یافت و کنترل تلفیقی را به تمام طبقات آفات بسط داد به طوری که به کارگیری کنترل هایی مانند آفت کش ها باید با روشهای مبارزه برای همه کلاس های آفات سازگار باشد. تاکتیک های دیگر مانند انتخاب گیاهان مقاوم به آفات و بیماری ها و روشهای درست کشاورزی، بخشی از چارچوب IPM شدند. IPM تخصص حشره شناسان، گیاه پزشکان، نماتولوژیستها و دانشمندان علف های هرز را ترکیب کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمبارزه تلفیقی همچنین می تواند از معرفی و گسترش گونه های مهاجم پیشگیری کرده و سبب کاهش خطرات و هزینه ها و به حداکثر رساندن منافع شود. [ ۳] [ ۴]
اندکی پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که حشره کش های مصنوعی به طور گسترده در دسترس قرارگرفتند، حشره شناسان در کالیفرنیا و در کمربند پنبه ای ایالات متحده مفهوم «کنترل تحت نظارت حشرات» را توسعه دادند. [ ۵] بر پایه این طرح، کنترل حشرات بایستی توسط حشره شناسان واجد شرایط «نظارت» شده و کاربرد آنها بر اساس نتایج حاصل از پایش دوره ای جمعیت آفات و دشمنان طبیعی باشد. این روش کنترل نظارت شده باید جایگزین سمپاشی تقویمی شود تا از خطرات بکاهد.
از لحاظ تاریخی، تمرکز اصلی برنامه های IPM بر حشرات آفت کشاورزی بود. [ ۶] برنامه های IPM اکنون برای مبارزه با بیماری ها، علف های هرز و آفات خارج از زمینهٔ کشاورزی مانند سازه های مسکونی و تجاری، چمن زارها و مناطق طبیعی توسعه یافته اند. مدل های پیش بینی ابزار مناسبی برای پشتیبانی از اجرای برنامه های IPM هستند. [ ۷]
کنترل های شیمیایی تنها زمانی اعمال می شود که پایش های منظم نشان دهند که جمعیت آفت به سطحی رسیده است ( آستانه اقتصادی ) که برای جلوگیری از رسیدن جمعیت به سطح آسیب اقتصادی نیاز به درمان دارد، در این زمان خسارت اقتصادی از هزینه های مبارزه بیشتر است.
مفهوم IPM بتدریج گسترش یافت و کنترل تلفیقی را به تمام طبقات آفات بسط داد به طوری که به کارگیری کنترل هایی مانند آفت کش ها باید با روشهای مبارزه برای همه کلاس های آفات سازگار باشد. تاکتیک های دیگر مانند انتخاب گیاهان مقاوم به آفات و بیماری ها و روشهای درست کشاورزی، بخشی از چارچوب IPM شدند. IPM تخصص حشره شناسان، گیاه پزشکان، نماتولوژیستها و دانشمندان علف های هرز را ترکیب کرد.
wiki: مدیریت یکپارچه آفات