هدف مدیریت ماهیگیری یا شیلات ( به انگلیسی: Fisheries management ) ، تولید منافع زیست شناختی، زیست محیطی و اجتماعی - اقتصادی پایدار از منابع آبزیان تجدیدپذیر است. ماهیگیری وحشی به عنوان تجدیدپذیر طبقه بندی می شود زیرا جانداران مورد علاقه ( مانند ماهی، صدف، دوزیستان، خزندگان و پستانداران دریایی ) معمولاً سالانه مازاد زیست شناختی تولید می کنند که با مدیریت خردمندانه می توان بدون کاهش بهره برداری آینده برداشت کرد. مدیریت شیلات از فعالیت هایی استفاده می کند که از منابع شیلات محافظت می کند تا بهره برداری پایدار با تکیه بر علم شیلات و احتمالاً با در نظر گرفتن اصل احتیاط ممکن شود.
بسیاری از کشورها، وزارتخانه ها/اداره های دولتی را به نام «وزارت شیلات» یا موارد مشابه تشکیل داده اند و جنبه های کنترل کننده شیلات در مناطق انحصاری اقتصادی خود را دارند. چهار دسته از ابزارهای مدیریتی ابداع شده اند که ورودی/سرمایه گذاری یا خروجی را تنظیم می کنند و به طور مستقیم یا غیرمستقیم عمل می کنند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسیاری از کشورها، وزارتخانه ها/اداره های دولتی را به نام «وزارت شیلات» یا موارد مشابه تشکیل داده اند و جنبه های کنترل کننده شیلات در مناطق انحصاری اقتصادی خود را دارند. چهار دسته از ابزارهای مدیریتی ابداع شده اند که ورودی/سرمایه گذاری یا خروجی را تنظیم می کنند و به طور مستقیم یا غیرمستقیم عمل می کنند:
wiki: مدیریت ماهیگیری