مدیریت اطلاعات

مدیریت اطلاعات ( به انگلیسی: Information management یا IM ) ، شامل مدیریت و جمع آوری اطلاعات از یک یا چند منبع و ارائه آن اطلاعات به یک یا چند مخاطب است. مدیریت به معنی سازماندهی و کنترل ساختار، ترکیب و پردازش و ارائه اطلاعات است. در طول سال ۱۹۷۰ مدیریت اطلاعات تا حد زیادی محدود به تصویر، تعمیر و نگهداری از فایل ها و مدیریت چرخه عمر فایل های مبتنی بر کاغذ، رسانه ها و سوابق بود. با گسترش فناوری اطلاعات در سال ۱۹۷۰، کار مدیریت اطلاعات افق جدیدی یافت و شروع به فعالیت در زمینهٔ تعمیر و نگهداری داده ها نمود. چنانچه ذخیره سازی اطلاعات معطوف گشت به وسایل الکترونیکی، مدیریت اطلاعات سخت و سخت تر شد. در اواخر سال ۱۹۹۰ زمانی که اطلاعات به طور منظم در سراسر شبکه های رایانه ای و همچنین توسط دیگر وسایل الکترونیکی منتشر شد، مدیران شبکه، به یک معنا، مدیران اطلاعات شدند. آن دسته از افراد خود را با وظایف به طور فزاینده پیچیدهٔ سخت افزاری و نرم افزاری مواجه می دیدند. با آخرین ابزارهای موجود، مدیریت اطلاعات به یک منبع قدرتمند و پر هزینه برای بسیاری از سازمان ها تبدیل شده است. مدیریت اطلاعات، به عنوان توانایی کل سازمان در مورد ایجاد، حفظ، بازیابی و قابل دسترس ساختن فوری اطلاعات درست، در مکان درست، در سازمان درست، در دست افراد شایسته با کمترین هزینه، در بهترین رسانه ها، برای بکارگیری در تصمیم گیری توصیف شده است. «بست» در سال ۱۹۸۸، به همان سبک، مدیریت اطلاعات را به عنوان «هماهنگی اقتصادی، مؤثر و کارای تولید، کنترل، ذخیره سازی و بازیابی و انتشار اطلاعات ازمنابع بیرونی و درونی به منظور توسعه عملکرد سازمانی» توصیف می کند. این توصیف در دورنما، محدود می باشد بطوری که آن مواظب مدیریت ویژگی های خوداطلاعات ( محتوا، مالکیت، عرضه، برابری ) نبوده و توجهی به ابراز ذخیره، تجهیزات بررسی کننده آن و سیستم بکارگیرنده آن ندارد.
بنابراین به طور خلاصه مسئله کلیدی درگیر در مدیریت اطلاعات، مدیریت نمودن ( اداره نمودن ) اطلاعات دریک سازمانی می باشد که فناوری اطلاعات مدرن را به کار می برد. مفهوم سیستم های اطلاعات رشد سریع فناوری رایانه، اشتیاق انسان را برای بدست آوردن کمک رایانه درحل مسائل پیچیده و پیچیده تر، توسعه می بخشد. مشکلاتی که صرفاً در قلمرو فعالیت های موشکافانه و باطنی انسان مخصوصاً در سازمان ها، درچندسال گذشته، در نظر گرفته شد.