میان سینه[ ۱] ، مدیاستینوم ( به انگلیسی: Mediastinum ) یا مدیاستن ( به فرانسوی: Médiastin ) که گاهی با نام میان پرده[ ۲] نیز شناخته می شود، حفرهٔ مرکزی قفسه سینه است که از جلو به استخوان جناغ سینه، از پشت به ستون مهره ها و از دو سو توسط شش ها محدود شده است و دارای دو بخش فوقانی که بالای برون شامه قلب یا پریکارد قرار گرفته و یک قسمت زیرین برون شامه است که خود به سه قسمت قدامی، میانی و خلفی تقسیم می شود. تمام اندام های قفسه سینه به جز ریه ها در درون میان سینه قرار دارند.
( ۱ ) غده تیموس ( ۲ ) شریان سینه ای داخلی ( ۳ ) ورید سینه ای داخلی ( ۴ ) غدد لنفاوی پارااسترنال ( ۵ ) چربی
( ۱ ) پریکارد قلب ( ۲ ) آئورت صعودی و عرضی ( ۳ ) بزرگ سیاهرگ زبرین و بزرگ سیاهرگ زیرین ( ۴ ) شریان و ورید براکیوسفالیک ( ۵ ) عصب فرنیک و واگ ( ۶ ) تراشه ( ۷ ) نایژه های اصلی و عروق اصلی ریوی
( ۱ ) آئورت نزولی ( ۲ ) مری ( ۳ ) مجرای سینه ای ( ۴ ) وریدهای آزیگوس و همی آزیگوس ( ۵ ) غدد لنفاوی
با توجه به انواع بافت های موجود در این ناحیه، انواع مختلف روندهای پاتولوژی در آن اتفاق می افتدو طیف گسترده ای از تغییرهای نئوپلاستیک غیرنئوپلاستیک می توانند موجب ایجاد توده های میان سینه شوند.
به طور کلی توده های میان سینه به سه دسته عمدهٔ توده های التهابی، کیست ها و تومورها تقسیم می شوند و تشخیص های افتراقی این توده ها بر حسب نوع کمپارتمان و عناصر موجود در هر کمپارتمان، محدود می شوند.
شایع ترین توده های میان سینه قدامی شامل تیموم، لنفوم و توده های ژرم سل است. گاهی بک توده ایزوله میان سینه بدون درگیری پارانشیم ریه، تظاهر ناشایعی از توبرکلوز است.
در میان سینه میانی تومورهای ژرم سل و کیست ها شایع ترند. در مدیاستن خلفی تومورهای نوروژنیک از علل شایع ایجاد توده می باشند.
شایع ترین ناحیه برای ایجاد تومورهای میان سینه با توجه به سن بیمار متفاوت است. در کودکان توده ها در میان سینه خلفی شایع تر بوده و معمولاً خوش خیم هستند. در بالغان توده ها بیشتر در مدیاستن قدامی ایجادشده و معمولاً بدخیم یا ( سرطانی ) هستند و در سنین ۵۰–۳۰ سال شایع ترند.
• به عفونت میان سینه، التهاب میان سینه یا مدیاستینیت گفته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف( ۱ ) غده تیموس ( ۲ ) شریان سینه ای داخلی ( ۳ ) ورید سینه ای داخلی ( ۴ ) غدد لنفاوی پارااسترنال ( ۵ ) چربی
( ۱ ) پریکارد قلب ( ۲ ) آئورت صعودی و عرضی ( ۳ ) بزرگ سیاهرگ زبرین و بزرگ سیاهرگ زیرین ( ۴ ) شریان و ورید براکیوسفالیک ( ۵ ) عصب فرنیک و واگ ( ۶ ) تراشه ( ۷ ) نایژه های اصلی و عروق اصلی ریوی
( ۱ ) آئورت نزولی ( ۲ ) مری ( ۳ ) مجرای سینه ای ( ۴ ) وریدهای آزیگوس و همی آزیگوس ( ۵ ) غدد لنفاوی
با توجه به انواع بافت های موجود در این ناحیه، انواع مختلف روندهای پاتولوژی در آن اتفاق می افتدو طیف گسترده ای از تغییرهای نئوپلاستیک غیرنئوپلاستیک می توانند موجب ایجاد توده های میان سینه شوند.
به طور کلی توده های میان سینه به سه دسته عمدهٔ توده های التهابی، کیست ها و تومورها تقسیم می شوند و تشخیص های افتراقی این توده ها بر حسب نوع کمپارتمان و عناصر موجود در هر کمپارتمان، محدود می شوند.
شایع ترین توده های میان سینه قدامی شامل تیموم، لنفوم و توده های ژرم سل است. گاهی بک توده ایزوله میان سینه بدون درگیری پارانشیم ریه، تظاهر ناشایعی از توبرکلوز است.
در میان سینه میانی تومورهای ژرم سل و کیست ها شایع ترند. در مدیاستن خلفی تومورهای نوروژنیک از علل شایع ایجاد توده می باشند.
شایع ترین ناحیه برای ایجاد تومورهای میان سینه با توجه به سن بیمار متفاوت است. در کودکان توده ها در میان سینه خلفی شایع تر بوده و معمولاً خوش خیم هستند. در بالغان توده ها بیشتر در مدیاستن قدامی ایجادشده و معمولاً بدخیم یا ( سرطانی ) هستند و در سنین ۵۰–۳۰ سال شایع ترند.
• به عفونت میان سینه، التهاب میان سینه یا مدیاستینیت گفته می شود.
wiki: مدیاستن