( مدکوکة ) مدکوکة. [ م َ کو ک َ ] ( ع ص ) زمین برابر بی نشیب و فراز که گیاه شوره و رمث رویاند. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مدعوکة لااسناد لها. ( متن اللغة ).
