مدل تعادلی منقطع

دانشنامه آزاد فارسی

مُدل تعادلی منقطع (punctuated equilibrium model)
نظریه ای تکاملی. در ۱۹۷۳، نیلز آلدریجو دیرین شناسامریکایی، استفان جی گولد، آن را برای توجیه ناپیوستگی در سوابق سنگواره ای عرضه کردند. بنابه این نظریه، تکامل با جایگزینی دوره های زمانی تغییرات سریع و دوره های متناوب نسبتاً ثابت (وضعیت تعادل) ادامه یافته است و پیدایش دودمان های جدید فرآیندی مجزا از تکامل تدریجی تغییرات سازشی درون یک گونه است. اکنون الگوی تعادل و تغییرات سریع وسیعاً پذیرفته، ولی بخش دوم نظریه تأیید نشده است. زیست شناسی امریکایی، الیزابت وِربا، فرضیۀ گردش ضربه ایرا عرضه کرده است که بنابه آن دوره های تغییرات سریع تکاملی بر اثر تغییرات محیطی، به ویژه تغییرات آب و هوایی، واقع می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس