مدروس

لغت نامه دهخدا

مدروس. [ م َ ] ( ع ص ) کهنه شده. || جامه کهنه شده. ( منتهی الارب )( آنندراج ). ثوب خَلَق. ( اقرب الموارد ). دِرْس. دریس.( متن اللغة ) ( غیاث اللغات ). || بی رونق. ( غیاث اللغات ). نارایج. فراموش گشته. متروک : قریب سی سال بوده تا ایشان در دست دیلمان اسیر بودندو رسوم اسلام مدروس. ( تاریخ بیهقی ). || ناپدیدشده. ( غیاث اللغات ) ( از اقرب الموارد ). نشان ناپدیدشده. مطموس. ( یادداشت مؤلف ). محوشده :
مباد نام تو از دفتر بقا مدروس
مباد عمر تو از علت فنا معتل.
مسعودسعد.
|| دیوانه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مجنون. ( اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || طریق مدروس ؛ معبر. ( متن اللغة ). راهی که بر اثر کثرت عبور مردم هموار باشد. ( از اقرب الموارد ). راه کوفته و هموار و پاسپرده. || فراش مدروس ؛ ممهد موطد. بساط گسترده آماده. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || خوانده شده. ( غیاث اللغات ): درس الکتاب ؛ قرأه. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

کهنه وفرسوده
( اسم و صفت ) ۱- کهنه کهن . ۲- جام. کهنه . ۳- بی رونق فرسوده : و میگویند قریب سی سال بود تا ایشان در دست دیلمان اسیر بودند و رسوم اسلام مدروس ... ۴ - ناپدید شده : مباد نام تو از دفتر بقا مدروس مباد عمر تو از علت فنا معتل . ( مسعود سعد ) ۵ - دیوانه .

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) کهنه ، فرسوده شده .

فرهنگ عمید

۱. کهنه، فرسوده.
۲. بی رونق.

پیشنهاد کاربران

بپرس