مدرهای نگهدارنده پتاسیم

اسپیرونولاکتون، تریامترن و آمیلوراید دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم ( Potassium - sparing diuretics ) هستند. آن ها بازجذب سدیم در لوله های دور و لوله های جمع کننده کلیه را مهار می کنند و دفع پتاسیم را از طریق روش های مختلف کاهش می دهند. اسپیرونولاکتون آنتاگونیست رقابتی آلدسترون در لوله دیستال نفرون است و از تشکیل پروتئینی که در انتقال سدیم مداخله می کند، جلوگیری می کند. همین امر دلیل کنترل نارسایی احتقانی قلبی است. زیرا مصرف این دارو میزان مرگ و میر را کاهش می دهد. اسپیرونولاکتون هم چنین در بیماران مبتلا به هیپرآلدوسترونیسم ( همانند بیماران مبتلا به سیروز کبدی و آسیت ) سودمند است.
تریامترن و آمیلوراید عبور یون های سدیم را با عمل مستقیم روی ناقل های سدیم و پتاسیم در لولهٔ دور و جمع کننده کاهش می دهند. فعالیت ادرارآوری دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم در مقایسه با تیازیدها و دیورتیک های لوپ محدود است. به همین دلیل این داروها در درمان فشار خون بالا معمولاً به همراه تیازیدها یا دیورتیک های لوپ تجویز می شوند تا از دست دادن پتاسیم را محدود سازند.