مدرسه سید یزدی مشهورترین و بزرگترین مدرسه دینی در نجف است.
ساختمان این مدرسه که بین سال های ۱۳۲۵ قمری تا ۱۳۲۷* بنا شده است از نمونه های هنری زیبا در معماری دوره قاجار است و با تزئینات کاشی کاری و سنگی بدیع خود چشم نواز بازدیدکنندگان این بناست. بنیان این مدرسه همان طور که از نامش پیداست به دستور سید محمدکاظم طباطبایی یزدی که مرجع بزرگ دوره مشروطه و در رأس مخالفان این جنبش بود، توسط استان قلی بیک، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری در زمینی به مساحت ۷۵۰ متر مربع گذاشته شد و برای مخارج مدرسه از طرف وزیر مذکور، موقوفات بسیاری از جمله یازده دکان و بخشی از دو گرمابه در کوفه و کارگاه های متعددی تعیین شد. این مدرسه فعالترین حوزه درسی در رشته های فقه و اصول و تفسیر در حوزه نجف تا روی کار آمدن صدام در عراق به فعالیت خود ادامه داد و پس از آن با متفرق شدن اساتید و شاگردان حوزه نجف از رونق آن کاسته شد. با سقوط دولت صدام این مدرسه مورد توجه آیت الله سید علی سیستانی مرجع بلندپایه شیعه قرار گرفت و برای حفظ و مرمت بنای آن اقدام نمود. این بنا، زیر نظر دفتر آیت الله سیستانی در نجف، از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ میلادی به مدت شش سال توسط گروه های مهندسی در حال ترمیم بوده است. متولیان این مدرسه را طبق وقفنامه، خاندان سید یزدی برعهده داشتند که از آن میان سید محمدباقر طباطبایی یزدی و آخرین ایشان محقق طباطبایی بود. با آغاز دورهٔ جدید فعالیت این مدرسه در حال حاضر تولیت آن را سید علی طباطبائی یزدی بر عهده دارد. مهندس محمدحسین لبانی پایان نامه خود را در رشته معماری با عنوان «شیوه های پایداری ( sustainability ) در معماری مدارس علمیه نجف - نمونهٔ موردی: مدرسه آیت الله سید محمدکاظم یزدی» دربارهٔ ویژگی های معماری این مدرسه نگداشته است. با توجه به سکونت بسیاری از عالمان و عارفان در این مدرسه، فضای آن، در حوزهٔ نجف قداستی داشته است، چنان که طبق اسناد و مکاتبات موجود در بخش خطی کتابخانهٔ کاشف الغطاء در نجف، هنگام طراحی و اجرای اولین خیابان در نجف در مجاورت حرم امام علی ( رو به قبله و موسوم به شارع الرسول ) ، که سبب می شد بخشی از ساختمان این مدرسه از بین برود، آیة الله شیخ محمدحسین کاشف الغطاء دستور انحراف خیابان از قبله را داده و نسبت به تخریب بخشی از مدرسه هشدار داده است و این مدرسه را در این اسناد «صحن دوم حرم امیرالمؤمنین» نامیده است. *
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساختمان این مدرسه که بین سال های ۱۳۲۵ قمری تا ۱۳۲۷* بنا شده است از نمونه های هنری زیبا در معماری دوره قاجار است و با تزئینات کاشی کاری و سنگی بدیع خود چشم نواز بازدیدکنندگان این بناست. بنیان این مدرسه همان طور که از نامش پیداست به دستور سید محمدکاظم طباطبایی یزدی که مرجع بزرگ دوره مشروطه و در رأس مخالفان این جنبش بود، توسط استان قلی بیک، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری در زمینی به مساحت ۷۵۰ متر مربع گذاشته شد و برای مخارج مدرسه از طرف وزیر مذکور، موقوفات بسیاری از جمله یازده دکان و بخشی از دو گرمابه در کوفه و کارگاه های متعددی تعیین شد. این مدرسه فعالترین حوزه درسی در رشته های فقه و اصول و تفسیر در حوزه نجف تا روی کار آمدن صدام در عراق به فعالیت خود ادامه داد و پس از آن با متفرق شدن اساتید و شاگردان حوزه نجف از رونق آن کاسته شد. با سقوط دولت صدام این مدرسه مورد توجه آیت الله سید علی سیستانی مرجع بلندپایه شیعه قرار گرفت و برای حفظ و مرمت بنای آن اقدام نمود. این بنا، زیر نظر دفتر آیت الله سیستانی در نجف، از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ میلادی به مدت شش سال توسط گروه های مهندسی در حال ترمیم بوده است. متولیان این مدرسه را طبق وقفنامه، خاندان سید یزدی برعهده داشتند که از آن میان سید محمدباقر طباطبایی یزدی و آخرین ایشان محقق طباطبایی بود. با آغاز دورهٔ جدید فعالیت این مدرسه در حال حاضر تولیت آن را سید علی طباطبائی یزدی بر عهده دارد. مهندس محمدحسین لبانی پایان نامه خود را در رشته معماری با عنوان «شیوه های پایداری ( sustainability ) در معماری مدارس علمیه نجف - نمونهٔ موردی: مدرسه آیت الله سید محمدکاظم یزدی» دربارهٔ ویژگی های معماری این مدرسه نگداشته است. با توجه به سکونت بسیاری از عالمان و عارفان در این مدرسه، فضای آن، در حوزهٔ نجف قداستی داشته است، چنان که طبق اسناد و مکاتبات موجود در بخش خطی کتابخانهٔ کاشف الغطاء در نجف، هنگام طراحی و اجرای اولین خیابان در نجف در مجاورت حرم امام علی ( رو به قبله و موسوم به شارع الرسول ) ، که سبب می شد بخشی از ساختمان این مدرسه از بین برود، آیة الله شیخ محمدحسین کاشف الغطاء دستور انحراف خیابان از قبله را داده و نسبت به تخریب بخشی از مدرسه هشدار داده است و این مدرسه را در این اسناد «صحن دوم حرم امیرالمؤمنین» نامیده است. *
wiki: مدرسه سید