مدرسه در ایران از زمان قاجار به صورت نوین کرد تا پیش از آن آموزش در سده های ۱۲ و ۱۳ ه. ق در مکتب خانه ها و مدارس دینی ایران در حدی بود که افراد خواندن و نوشتن و حداکثر احکام دینی را بیاموزند. اما بیشتر آن ها فقط علومی را فرا می گرفتند که مربوط به مسائل دینی و مذهبی، ادبیات، حساب و هندسه، فلسفه، اخترشناسی و دیگر علوم در سطح معینی بود و با علوم نو آشنایی زیادی پیدا نمی کردند. این مسئله موجب می شد به نیازهای روز جامعه مانند صنعت، کشاورزی، پزشکی و علوم نظامی توجه چندانی نشود. حال آن که در اروپا، وقوع رنسانس و انقلاب صنعتی در سده های ۱۸ و ۱۹ میلادی و پیشرفت روزافزون اروپایی ها در علوم نو موجب شد تا آنان به برتری چشمگیری در صنایع نو و احداث کارخانه ها و ادوات جنگی دست یابند.
... [مشاهده متن کامل]
دبیرستان ادب اصفهان توسط یک کشیش به نام دکتر رابرت بروس انگلیسی در حدود سال ۱۲۴۰ ( خورشیدی ) در محله جلفای اصفهان بنیان نهاده و افتتاح شد. دکتر بروس یکی از مأموران انگلیسی بود که در راه سفر به هندوستان با قحطی اصفهان مواجه شد و از رفتن به لاهور و هندوستان صرف نظر کرد و این مدرسه را در جلفا به وجود آورد. پس از بروس، اسقف ادوارد استیورت ، یا استوارت از نیوزیلند به ایران آمد و در سال ۱۲۷۲ کالج را از جلفا به خانه امین الشریعه واقع درخیابان حاج امین التجار در املاک وباغهای مابین نهر فرشادی و دارالحکومه به مساحت یکصد جریب ( استانداری امروز ) ( خیابان هشت بهشت ) منتقل کرد. این اسقف در مدت ۱۷ سال مدرسه را اداره کرد تا در سال ۱۲۹۰ به انگلیس رفت و فوت شد. پس از اسقف استیورت آقایان الیس و واکر و ولینتن به ریاست رسیدند. اولین دبیرستان دخترانه نیز دبیرستان بهشت آیین بود که در باغ شمالی دبیرستان ادب بوده که 30سال بعد از دبیرستان ادب بعنوان یکی مدارس نوین در ایران که از مهد کودک تا دانشسرا ویژه دختران تاسیس شد و از از دوران محمدشاه قاجار شکل گرفتند. دومین مدرسه را کشیشی آمریکایی به نام پرکینز در ارومیه در سال ۱۲۵۴ ساخت که در آن افزون بر برخی دانش های جدید، قالی بافی و آهنگری نیز به کودکان تعلیم داده می شد و دومین مدرسه را اوژن بوره ( کشیش فرانسوی ) در سال ۱۲۵۵ در تبریز بنا کرد. بوره به دنبال آن بود که دارالفنونی تأسیس کند و ایرانیان را از هر قوم و مذهبی با علوم جدید و زبان فرانسوی آشنا کند. او تمام مخارج مدرسه را خودش می پرداخت. بعدها مدرسهٔ دیگری به نام باتومیا در جلفای اصفهان توسط بوره تأسیس شد.
... [مشاهده متن کامل]
دبیرستان ادب اصفهان توسط یک کشیش به نام دکتر رابرت بروس انگلیسی در حدود سال ۱۲۴۰ ( خورشیدی ) در محله جلفای اصفهان بنیان نهاده و افتتاح شد. دکتر بروس یکی از مأموران انگلیسی بود که در راه سفر به هندوستان با قحطی اصفهان مواجه شد و از رفتن به لاهور و هندوستان صرف نظر کرد و این مدرسه را در جلفا به وجود آورد. پس از بروس، اسقف ادوارد استیورت ، یا استوارت از نیوزیلند به ایران آمد و در سال ۱۲۷۲ کالج را از جلفا به خانه امین الشریعه واقع درخیابان حاج امین التجار در املاک وباغهای مابین نهر فرشادی و دارالحکومه به مساحت یکصد جریب ( استانداری امروز ) ( خیابان هشت بهشت ) منتقل کرد. این اسقف در مدت ۱۷ سال مدرسه را اداره کرد تا در سال ۱۲۹۰ به انگلیس رفت و فوت شد. پس از اسقف استیورت آقایان الیس و واکر و ولینتن به ریاست رسیدند. اولین دبیرستان دخترانه نیز دبیرستان بهشت آیین بود که در باغ شمالی دبیرستان ادب بوده که 30سال بعد از دبیرستان ادب بعنوان یکی مدارس نوین در ایران که از مهد کودک تا دانشسرا ویژه دختران تاسیس شد و از از دوران محمدشاه قاجار شکل گرفتند. دومین مدرسه را کشیشی آمریکایی به نام پرکینز در ارومیه در سال ۱۲۵۴ ساخت که در آن افزون بر برخی دانش های جدید، قالی بافی و آهنگری نیز به کودکان تعلیم داده می شد و دومین مدرسه را اوژن بوره ( کشیش فرانسوی ) در سال ۱۲۵۵ در تبریز بنا کرد. بوره به دنبال آن بود که دارالفنونی تأسیس کند و ایرانیان را از هر قوم و مذهبی با علوم جدید و زبان فرانسوی آشنا کند. او تمام مخارج مدرسه را خودش می پرداخت. بعدها مدرسهٔ دیگری به نام باتومیا در جلفای اصفهان توسط بوره تأسیس شد.
