مُدَرِّس هاشمی، سیّد حسن (۱۲۸۹ـ اصفهان ۱۳۳۷ش)
از عرفا و حکمای معاصر ایرانی. نسب به آقا میر سید حسن مدرّس اعظم، فقیه و مدرّس حوزۀ اصفهان می رسانید. از خردسالی به تحصیل علوم پرداخت و تا ۱۹ سالگی، که اجتهادش مورد تصدیق آقا میر سید علی نجف آبادی قرار گرفت، از محضر بزرگانی همچون شیخ علی مدرّس یزدی، آقا سید محمدکاظم مرتضوی، حاج آقا رحیم ارباب و حاج سید مرتضی خراسانی استفاده کرد. حاج شیخ محمدرضا مسجد شاهی نیز درشمار استادان دورۀ نهایی تحصیلات ایشان بود. دو سالی نیز در اواخر عمرِ عبدالکریم حائری یزدی، در قم از محضر ایشان بهره ها برد. علوم حکمی و عرفانی را نیز در اصفهان از محضر مدرّسان ناموری همچون مفید آموخت. در منزل خود به تدریس شماری از متون حکمی و عرفانی می پرداخت. در مقبرۀ علّامۀ مجلسی به خاک سپرده شده است.
از عرفا و حکمای معاصر ایرانی. نسب به آقا میر سید حسن مدرّس اعظم، فقیه و مدرّس حوزۀ اصفهان می رسانید. از خردسالی به تحصیل علوم پرداخت و تا ۱۹ سالگی، که اجتهادش مورد تصدیق آقا میر سید علی نجف آبادی قرار گرفت، از محضر بزرگانی همچون شیخ علی مدرّس یزدی، آقا سید محمدکاظم مرتضوی، حاج آقا رحیم ارباب و حاج سید مرتضی خراسانی استفاده کرد. حاج شیخ محمدرضا مسجد شاهی نیز درشمار استادان دورۀ نهایی تحصیلات ایشان بود. دو سالی نیز در اواخر عمرِ عبدالکریم حائری یزدی، در قم از محضر ایشان بهره ها برد. علوم حکمی و عرفانی را نیز در اصفهان از محضر مدرّسان ناموری همچون مفید آموخت. در منزل خود به تدریس شماری از متون حکمی و عرفانی می پرداخت. در مقبرۀ علّامۀ مجلسی به خاک سپرده شده است.