( مدرجة ) مدرجة. [م َ رَ ج َ ] ( ع اِ ) راه و جای رفتن. ( دستورالاخوان ). جای رفتن و گذشتن. ( منتهی الارب ). مَدرَج. دَرَج. مذهب. مسلک. ( متن اللغة ). || جای بالا رفتن. ( ناظم الاطباء ). راه های دشوارگذر کوهستانی. الثنیة الغلیظة بین الجبال. ج ، مدارج. ( متن اللغة ). رجوع به معنی قبلی و بعدی شود. || وسیله و روشی که برای ترقی شخص به کار رود. ج ، مدارج. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( ص ) ارض مدرجة؛ زمینی بسیاردراج. ( مهذب الاسماء ). زمین دراجناک. ( منتهی الارب ). که در آن دراج فراوان باشد. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- راه . ۲- وسیله و روشی که برای ترقی شخص بکار رود جمع : مدارج .
فرهنگ معین
(مَ رَ جَ یا جِ ) [ ع . مدرجة ] (اِ. ) ۱ - راه . ۲ - وسیله و روشی که برای ترقی شخصی به کار رود.
فرهنگ عمید
۱. هر طریقه و وسیله ای که برای ارتقا به مقام بهتر و درجۀ بالاتر به کار آید. ۲. راه، طریق.
گویش مازنی
/mad raje/ نام روستایی در بهشهر - ردیف شده – قطار شده
